توصیف و تحلیل جریان شعر دیگر با تأکید بر اشعار بیژن الهی، بهرام اردبیلی و هوشنگ چالنگی
آرشیو
چکیده
در دهه ی چهل بعد از موج نو احمدرضا احمدی جریان شعریی به نام شعر دیگر شکل گرفت که شاعران آن تمایل وافری به نوگرایی، عرفان، هنجارگریزی، تعهدگریزی، گریز از سنت های ادبی، طبیعت گرایی، سمبولیسم و نوع نگاه انفسی داشتند که آن ها را در یک مبانی فکری و رتوریک مشترک گروه می کرد. بیژن الهی، بهرام اردبیلی، هوشنگ چالنگی، حمید عرفان و هوشنگ بادیه نشین از مهم ترین شاعران این گروه بودند. نگارندگان در این پژوهش برآنند تا با روش توصیفی- تحلیلی مؤلفه های شعر دیگر را تحلیل کنند و هر کدام از این مؤلفه ها را در شعر بیژن الهی، بهرام اردبیلی و هوشنگ چالنگی نشان دهند. با توجه به اینکه هر کدام از شاعران دیگر نسبت به هم شگردها و شیوه های متفاوتی را به کار بسته اند، نگارندگان با شیوه ی توصیفی تحلیلی و با به کارگیری منابع کتابخانه ای بررسی مؤلفه های شعر دیگر را در شعر سه شاعر لازم و ضروری دانسته اند که بتوان آنچه بنا بر بسامد در کارهای شاعران این گروه وجود دارد، مورد بررسی و تحلیل قرار دهند. از نتایج این پژوهش می توان به این مسائل اشاره کرد که نخستین گروهی که شعر سپید فارسی را سمت و سویی عرفانی می بخشد، شعر دیگر است، از سویی دیگر تمایل به هنجارگریزی در سطح زبان در شعر شاعران این گروه بیش از دیگران نمود دارد. تمایل به سمبولیسم اجتماعی و آمیخته کردن آن با عرفان از دیگر شگردهای شعری این گروه از شاعران است.Description and analysis of the flow of another poem with an emphasis on the poems of Bijan Elahi, Bahram Ardabili and Houshang Chalangi
In the 1940s, after the Movje nov of Ahmadreza Ahmadi, a poetic movement called "other poetry" was formed, whose poets had a great desire for modernism, mysticism, norm avoidance, commitment avoidance, avoidance of literary traditions, naturalism, symbolism, and a kind of self-view. which grouped them in a common intellectual and rhetorical basis. Bijan Elahi, Bahram Ardabili, Hoshang Chalangi, Hamid Irfan and Hoshang Badiehneshin were among the most important poets of this group. In this research, the authors intend to analyze the components of other poems with a descriptive-analytical method and show each of these components in the poems of Bijan Elahi, Bahram Ardabili and Houshang Chalangi. According to the fact that each of the other poets have used different methods and methods, the writers have analyzed the components of other poems in the poem of the three poets have found it necessary and necessary to be able to analyze and analyze what is present in the works of poets of this group based on frequency. From the results of this research, it can be pointed out that the first group that gives white Persian poetry a mystical side is other poetry. has it. The desire for social symbolism and mixing it with mysticism is one of the other poetic techniques of this group of poets.
تبلیغات
