الگوی برنامه ریزی توسعه روستایی با تأکید بر پارادایم های نوین (مورد مطالعه: شهرستان های پاکدشت و ری در پیرامون کلان شهر تهران) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در بعضی از کشورها همچون ایران، برنامه ریزی های توسعه روستایی و شهری به شکل کاملاً مجزا و براساس «دیدگاه بخشی» صورت می پذیرد که چالش ها و مسائل متعددی در فرایند توسعه سکونتگاه های روستایی این گونه کشورها ایجاد کرده است. بر این شالوده، تحقیق حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی بر روی 54 روستای نمونه از 124 روستای ناحیه مورد مطالعه انجام شد. علاوه بر این تعداد 31 پرسشنامه نیز در سطح کارشناسان و مدیران نهادها و سازمان های مرتبط با برنامه ریزی توسعه روستایی به صورت مستقیم تکمیل شد. همچنین، برای ارائه چهارچوب معنی داری از روش های توصیفی تحلیلی، آزمون همبستگی و رگرسیون چند متغیره و تحلیل مسیر در کلیتی منطقی و در قالب فرآیند علمی پژوهش استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد برنامه ریزی مجزا و متخصص محور به لحاظ توانمندسازی، ظرفیت سازی و نوع مشارکت روستاییان در توسعه سکونتگاه های روستایی اثرگذار نبوده و تأثیرات بسیار کمی در ارتقای شاخص های توسعه سکونتگاه های روستایی در ابعاد محیط طبیعی، اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی و کالبدی- زیربنایی آن ها داشته است. از این رو در تبیین الگوی بهینه برنامه ریزی توسعه تغییر رویکرد از عقلایی گرایی به ارتباطی، واگذاری به بخش خصوصی و سازمان های مردم نهاد و در این غالب توجه به توانمندسازی و ظرفیت سازی ساکنان روستایی، مشارکت، ارتقای سرمایه اجتماعی، یکپارچگی فعالیت ها و سازگاری بین آن ها و تنظیم روابط عناصر قدرت در راستای توسعه پایدار پیشنهاد می گردد.Pattern of Development Planning with an Emphasis on New Paradigms Case Study: Pakdasht and Rey counties Around Tehran Metropolitan
In some countries like Iran, rural and urban development planning’s are done disintegrated and is based on views which have many challenges in rural residents’ development in such countries. In this case the present study is done based on descriptive – analytic approach on 54 sample villages of total 124 villages in the studied area. Plus those 31 questionnaires were completed directly by experts and managers of institutions and organs relating to rural development planning. Also in order to offer a meaningful framework of planning approach on empowerment and capacity building and villagers taking part in planning and developing rural residents process, a collection of descriptive – analytic approaches, correlation test and multivative regression and analyzing the direction in a logical totality based on scientific approach is being done in the present study. The finding of the study showed that disintegrated and expert planning in empowering and capacity buildings way and the kind of villagers taking part in rural development have not been effective and little influence in promoting indexes of rural residents’ development in natural environment, social cultural, financial, physical based on dimensions. So in expanding the best development planning pattern making changes in approach from rationalism to communicative and paying attention to empowering and capacity building of rural residents, participation, promoting social capital, integration activities and compatibility between them and power elements relationships in sustainable development is suggested.
تبلیغات
