بررسی پذیرش هدیه مسئولان در احادیث (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
هدیه دادن و گرفتن، امری ممدوح و پسندیده و مورد تأکید در دین اسلام است. با این حال از برخی تعابیر روایی مانند «هَدِیَّهُ الأُمَراءِ غُلُولٌ» یا «هَدَایَا العُمَّالِ غُلُولٌ» چنین بر می آید که تبادلِ (گرفتن یا دادن) هدیه با مسئولان منع شده است. از سوی دیگر و در مقابل این منع، روایاتی قرار دارند که به مردم اجازه پذیرش هدیه مسئولان را می دهند. بنابراین با دو دسته از روایات مواجه هستیم که در ظاهر با یکدیگر تعارض دارند. پژوهش حاضر با هدف رفع تعارض میان روایات مذکور، با استفاده از روش توصیف و تحلیل، ابتدا به جمع آوری تمام روایات مرتبط با موضوع از منابع روایی فریقین می پردازد و آنها را مورد بررسی سندی قرار می دهد، سپس با نگاهی به نظرات شارحان و محدثان، به تحلیل متن روایات پرداخته و در نهایت تعارض موجود میان آنها را این گونه تحلیل می کند که روایات گروه «هَدَایَا العُمَّالِ غُلُولٌ» از باب «اضافه مصدر به مفعول» هستند و دلالت بر «منع مسئولان از پذیرش هدیه مردم» دارند، و عکس آن، یعنی «پذیرش هدیه مسئولان از سوی مردم» به شرط آنکه دارای مفسده نباشد بدون اشکال خواهد بود.متن
An Examining the Acceptance of Gifts by Officials in Hadiths
Presenting and receiving gifts is praised and appreciated and emphasized in Islam. However, from some narrative interpretations such as “Hadiyyah al-Umara Gholulun” or “Hadaya al-Ummal Ghololun” it appears that exchanging (presenting or receiving) gifts with officials is prohibited. On the other hand, in contrast to this prohibition, there are traditions that allow people to accept gifts from officials. Therefore, we are faced with two types of narrations that conflict with each other superficially. With the aim of resolving the conflict between the aforementioned narrations, using the method of description and analysis, the present research first collects all the narrations related to the subject from the Hadithi sources of the two major Islamic sects and examines them documented-base, then by looking at the opinions of commentators and narrations-experts and analyzing the text of the narrations, finally analyzes the conflict between them in such a way that the narrations of the group “Hadaya al-Ummal Ghololun” are about “ascribing the infinitive to the object” and indicate “prohibition of officials from accepting people's gifts”, and the opposite, i.e. “accepting the gift of the officials from the people” will be right as long as it does not lead to corruption.
تبلیغات
