سیر تحول غیبت پژوهی امامیه با تأکید بر روش کلامی شیخ طوسی
آرشیو
چکیده
ابوجعفر محمد بن حسن طوسی، ملقب به «شیخ الطائفه»، فقیه، محدّث، مفسّر و متکلم نامدار شیعه در قرن پنجم قمری، به عنوان نماینده مکتب بغداد با تاسیس حوزه نجف، مولف آثار گرانبهای شیعه در حوزه های مختلف دینی میباشد؛ در کلام و حدیث، کتاب «الغیبه» او -که موضوع این نوشتار است، در شمار مهمترین منابع مهدوی شیعه قرار دارد. الغیبه شیخ طوسی، به مثابه جامع مباحث عقلی و نقلی در موضوع غیبت، به دلیل چینش کلامی این کتاب، و نیز روش متفاوت شیخ در گزینش روایات اعتقادی در استفاده از راویات علم آور بر ارزش و اعتبار این کتاب افزوده است، همچنین نگاه برون دینی شیخ در تدوین کتاب الغیبه با توجه به گونه شناسی اندیشه کلامی در قرن پنجم و پاسخ به شبهات فرقه های منحرف مهدویت انشعاب یافته در عصر امامان، طرق تحمل حدیث، روش تلفیقی وی در اثبات غیبت، همگی اثری ممتاز از کتاب وی را به عنوان نماینده مکتب بغداد، به نمایش گذاشته و از اینرو، درخور شایسته بازخوانش نوگرایانه است.Investigating the evolution of Imamiyya occult studies with an emphasis on the theological method of Sheikh Tusi
Abu Jaafar Muhammad bin Hassan Tusi, nicknamed "Sheikh of Al-Taifa", a famous Shia jurist, commentator, commentator and theologian in the fifth century of the lunar calendar, as a representative of the Baghdad school with the establishment of the Najaf branch, is the author of precious works of Shia in various religious areas; In Kalam and Hadith, his book "Al-Ghaibah", which is the subject of this article, is one of the most important Shia Mahdavi sources. Al-Ghaibah of Sheikh Tusi, as a comprehensive intellectual and narrative discussion on the subject of occultation, due to the theological arrangement of this book, as well as the Sheikh's different method of choosing religious traditions in the use of enlightening narrations, has added to the value and credibility of this book, as well as the extra-religious perspective. Shaykh compiled the book of Al-Ghaibah with regard to the typology of theological thought in the fifth century and the answer to the doubts of the deviant sects of Mahdism that branched off in the era of the Imams, the methods of bearing the hadith, his unified method of proving the occult, all of which are a distinguished work of his book as a representative The school of Baghdad has been exhibited and therefore deserves a modernist re-reading.
تبلیغات
