جزئی نگری در مثنوی مولوی بر اساس نظریۀ اخلاق مراقبت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اخلاق مراقبت نظریه اخلاقی نوینی است که برپایه اصول مراقبت و مسئولیت تعریف شده و کرول گیلیکان آن را در تقابل با اخلاق سنتی بینان نهاده است. وی روش کلبرگ را در رشد قضاوت اخلاقی کودکان به کار گرفت و آن را مبتنی بر سه محور جزئی نگری، جانبداری و عاطفه گرایی استوار کرد. به طوری که اخلاق سنتی تکلیف گرا و نتیجه گرا را رد کرد و آن را ناقص و مردسالارانه شمرد. در این مقاله، با روش تحلیلی توصیفی، ابتدا با تبیین نظریه اخلاق مراقبت، محور جزئی نگری اصول قضاوت اخلاقی مولانا در مثنوی بررسی می شود. با تعمق در اشعار و داستان های مولانا این نتیجه حاصل شد که این عارف اخلاق مدار با جهان بینی دینی و عرفانی خود که در تعالیم اسلامی ریشه دارد، بین عقل و عاطفه تعادل اخلاقی ایجاد کرده و نظریه اخلاق مراقبت را در کلام خود به کار برده است. وی فراتر از جنسیّت و زمان، با اشاره به جزئی ترین اصول اخلاقی مانند ریا، تجاوز، غیبت، فساد، نفاق، تقلید و... عواقب رعایت نکردن این اصول را قضاوت می کند. مخاطبان اصلی وی در این مقوله، ارکان سیاسی حکومت، عالمان و فقیهان، شاعران، مداحان و دلقکان، طبقات عامه مردم، کج فهمان، صوفیان و زاهدان دروغین و شخصیت های دروغین هستند. گفتنی است بیشترین بسامد در طبقه صوفیان و زاهدان دروغین است و مولانا به نقد تزویر، ریا، نفاق و فساد در آن می پردازد..Partiality in Molavi's Masnavi based on the theory of ethics of care
Ethics of care is a new ethical theory that has been defined based on the principles of care and responsibility, which was first proposed by Glickan in contrast to traditional ethics. In this theory, he used the Kleberg method to the development of children's moral judgment and based it on the three elements of partiality, bias, and emotionalism. In a way that he rejects the traditional ethics of obligation and consequentialism and considers it imperfect and patriarchal. In this article, by descriptive-analytical method, by explaining the theory of ethics of care, partiality of Molavi's principles of moral judgment in Masnavi have been studied. By contemplation on Molavi's poems and stories, it was concluded that this moral mystic, with his religious and mystical ideology rooted in Islamic teachings, has established a moral balance between reason and emotion and has brought the theory of ethics of care into his words. He has gone beyond gender and time and has referred to the most detailed moral principles such as hypocrisy, rape, absenteeism, corruption, hypocrisy, imitation and etc. and has judged the consequences of non-observance of these principles. His main audiences in this category are the political pillars of the government, scholars and jurists, poets, praisers and clowns, the general public, the misunderstood, the Sufis and the false ascetics, and the false personalities who are most frequent in the false Sufi and Zahedan classes, and Maulana. Criticizes hypocrisy, hypocrisy and corruption.
تبلیغات
