اندیشه و عمل سیاسی شیخ حسین بن عبدالصمد حارثی عاملی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
شیخ حسین بن عبدالصمد حارثی عاملی (984-918) از فقهاء مشهور دوره اول صفوی و معاصر با شاه طهماسب (984-930 ق) بوده است. بررسی اندیشه سیاسی، تأثیر و عملکرد او در امور سیاسی، هدف اصلی این پژوهش می باشد. سؤال اصلی این پژوهش آن است که اندیشه سیاسی شیخ حسین چه تأثیری در جامعه صفوی و عملکرد سیاسی شاه طهماسب داشته است؟ روش تحقیق در این پژوهش، تاریخی-تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به روش کتابخانه ای است. ابزار اصلی پژوهش داده های منابع تاریخی عصر صفوی به ویژه آثار باقی مانده از شیخ حسین بوده که بسیاری از این آثار هنوز ترجمه و تصحیح نشده اند. یافته های این پژوهش نشان می دهد که مهم ترین تأثیر اندیشه و عمل سیاسی شیخ حسین را می توان عمومیت بخشیدن به برگزاری نماز جمعه به عنوان فریضه ای مذهبی - سیاسی دانست. رویکرد شیخ حسین نسبت به نماز جمعه، مسئله گرفتن جوایز و هدایا از پادشاهان و سجده بر شاه، در راستای مشروعیت بخشی به حکومت شاه طهماسب بوده و در این زمینه تلاش فراوانی نموده است.Sheikh Hussein bin Abdul Samad Harithi Ameli's political thought and action
Sheikh Hussein bin Abdul Samad Harithi Ameli (984-918) was one of the famous jurists of the first Safavid period and contemporary with Shah Tahmaseb (984-930 AH). The main purpose of this study is to study political thought, its influence and performance in political affairs. The main question of this research is what effect did Sheikh Hussein's political thought have on Safavid society and the political performance of Shah Tahmasb? Research Method In this research, historical-analytical and data collection has been done by library method. The main research tool is the data of historical sources of the Safavid era, especially the surviving works of Sheikh Hussein, many of which have not yet been translated and corrected (for example, the treatise of Abbah to receive the awards of the rulers, of which an independent report has been published so far. It is not submitted). The findings of this study show that the most important influence of Sheikh Hussein's political thought and action can be considered as generalizing the holding of Friday prayers as a religious-political duty. In general, Sheikh Hussein's approach to Friday prayers, the issue of receiving prizes and gifts from kings and prostrating to the Shah, has been in the direction of legitimizing the rule of Shah Tahmasb and has made great efforts in this regard.
تبلیغات
