بازنمایی امر منازعه در روابط ایران و عربستان(1397- 1392) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ایران و عربستان از تأثیرگذارترین و مهم ترین کشورهای منطقه خاورمیانه و در حوزه ی بزرگ تر جغرافیایی و عقیدتی جهان اسلام هستند که به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی، روابط خصمانه و تقابل گرایانه ای در قبال دیگری در پیش گرفتند. رویکردهای متفاوت دو کشور در مسائل منطقه ای و جهانی، تلاش دو کشور برای تبدیل شدن به قدرت اول منطقه، تبدیل شدن دو کشور به عنوان نمادی از قطب های مذهبی شیعه و سنی، مواضع طرفین در خصوص بحران های منطقه ای باعث شد تا رابطه ای نه چندان مثبتی بین دو کشور حاکم باشد و در مواردی منجر به تنش و نزاع گردد. در همین راستا، نگارندگان به دنبال پاسخ به این سوال اساسی هستند که چرا به رغم همگونی مذهبی و منافع منطقه ای دو کشور ایران و عربستان همچنان بر دشمنی های خود اصرار ورزیده اند؟ در پاسخ به سوال پژوهش بر اساس چارچوب نظری امنیت هستی شناختی این فرضیه مطرح می شود که پایبندی دو کشور ایران و عربستان سعودی بر دشمنی خود با دیگری به امری عادی تبدیل شده که منافع آنها را به نحوی مطلوب تر برای آنها تأمین می کند و هر دو کشور نمی خواهند با تغییر نگاه خود به دیگری این روند عادی را برهم زده براین اساس منازعه آنها بعد هویتی (سازه انگارانه) و هستی شناسی دارد. روش تحقیق در این پژوهش، تفسیری و شیوه گردآوری داده ها به روش کتابخانه ای و مقالات، سایت ها و... می باشد.Consideration of the dispute between Iran and Saudi Arabia relations (2013-2018)
Iran and Saudi Arabia are among the most influential and important countries in the Middle East and in the larger geographical and ideological sphere of the Islamic world, which, following the victory of the Islamic Revolution, developed hostile and confrontational relations with each other. Different approaches of the two countries in regional and global issues, the efforts of the two countries to become the first power in the region, the two countries becoming a symbol of Shiite and Sunni religious poles, the positions of the two sides on regional crises It led to a less than positive relationship between the two countries and in some cases led to tensions and conflicts. In this regard, the authors seek to answer the fundamental question of why, despite the religious homogeneity and regional interests of Iran and Saudi Arabia, they continue to insist on their enmity? In response to the research question, based on the theoretical framework of ontological security, it is hypothesized that the commitment of Iran and Saudi Arabia to their enmity with each other has become commonplace, which provides their interests in a more favorable way for them. Both countries do not want to disrupt this normal process by changing their view of the other, so their conflict has an identity (structural) and ontological dimension. The research method in this research is interpretive and the method of data collection is library and articles, sites, etc.