چکیده

یکی از مهم ترین شاخصه های هنری و ابداعی گفتمان رثائیات حسینی شریف رضی و جواهری در لایه نحوی، بسامد بالای ضمایر است. هرچند تنوع ضمایر نسبت به سایر انواع کلمه از قبیل اسم، فعل، صفت و قید کمتر به چشم می خورد؛ اما برخورد شریف رضی و جواهری با آن ها می تواند محملی برای ایجاد خلاقیت و مقاصد شاعرانه باشد. نگارندگان در مقاله پیش رو با روش توصیفی تحلیلی و با بهره گیری از داده های آماری، به بررسی کارکردهای دلالتی و معنایی ضمایر در رثائیات حسینی دو شاعر پرداخته است. برخی از مهم ترین نتایج مقاله حاکی از آن است که هر دو شاعر به ویژه جواهری از این مقوله زبانی بهره خلاقانه و شاعرانه برده و به بهترین شکل ممکن معانی موردنظر خود را به خوانندگان منتقل کرده اند. جواهری از ضمیر به عنوان یکی از عوامل مهم انسجام متنی، تأکید معنایی و ایجاد تعلیق، بهره برده است. شریف رضی نیز با استعمال فراوان ضمیر جمع متکلم به نوعی خود را در زمره اهل بیت و بنی هاشم قرار داده است.

The denotative function of pronouns in Hosseini Marathi (case study: Razi and Javaheri Marathi)

One of the most important artistic and creative features of the discourse of Hosseini Sharif Razi and Javaheri's mourning in the syntactic layer is the high frequency of pronouns. Although the variety of pronouns is less than other types of words such as nouns, verbs, adjectives and adverbs, but the noble treatment of them and jewelry can be a vehicle for creativity and poetic purposes. In the present article, the authors have studied the semantic and semantic functions of pronouns in the mourning of Hosseini of two poets using descriptive-analytical method and using statistical data. Some of the most important results of the article indicate that both poets, especially Javaheri, have taken advantage of this linguistic category creatively and poetically and have conveyed their desired meanings to the readers in the best possible way. Javaheri has used the pronoun as one of the important factors of textual coherence, semantic emphasis and suspension. Sharif Razi, by using the pronoun of the speaker, has placed himself in the category of Ahl al-Bayt and Bani Hashem.

تبلیغات