پژوهش حاضر با هدف مقایسه مکانیسم های دفاعی، نگرش به رابطه جنسی و رضایت جنسی زنان ورزشکار حرفه ای، آماتور و غیرورزشکار انجام شد. روش پژوهش حاضر علّی- مقایسه ای، می باشد.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان ورزشکار حرفه ای, آماتور و غیرورزشکار شهر تهران بود که از بین آنها تعداد 125 نفر به شیوه در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ها ی مکانیزم های دفاعی (اندرز ، سینک و بوند، ١٩٩٣)، رضایت جنسی (هادس ون، 1981)، دانش و نگرش جنسی (فرج نیا و همکاران، 1393) استفاده شد و داده های حاصل از پژوهش با استفاده از آمار توصیفی (میانیگن و انحراف استانداد) و آمار استنباطی (تحلیل واریانس چند راهه و یک راهه) تحلیل شد. نتایج بیانگر آن بود که بین زنان ورزشکار حرفه ای, آماتور و غیرورزشکار از لحاظ نمرات مکانیسم های دفاعی رشد نایافته، رشدیافته و روان آزرده تفاوت معنادار وجود ندارد. همچنین بین رضایت جنسی و نگرش به رابطه جنسی زنان ورزشکار حرفه ای، آماتور و غیرورزشکار تفاوت معنادار وجود ندارد.
