حضرت حمزه، عموی بزرگوار رسول خدا(ص) از جایگاه برجسته ای در تاریخ اسلام برخوردار است. وی ویژگی های شخصیتی ممتازی داشت که سبب شده بود حتی پیش از اسلام به برخی از این ویژگی ها شهرت یابد. آنچه مهم است آن که نام و القاب ایشان با ویژگی های شخصیتی آن بزرگوار منطبق بوده و پس از اسلام آوردن وی نیز در رفتار و اقدامات شان تبلور یافته است. نام «حمزه» و لقب های «اسد الله»، «اسد رسول الله» و «سید الشهدا» از مواردی است که بر محور شخصیت ایشان یعنی شهامت، شجاعت، دلیری و دلاوری دلالت می کند و علاوه بر شهرت ایشان به ویژگی های یاد شده، در عمل نیز به اثبات رسیده است. البته برای ایشان القاب و عناوین بسیاری نقل کرده اند اما موضوع این نوشته، پاسخ به این پرسش خواهد بود که مفهوم نام ایشان و خاستگاه لقب های اسدالله، اسد رسول الله و سید الشهدا برای حضرت حمزه چیست و این القاب بر چه اساسی به وی اختصاص یافته اند؟ در این نوشته، با رویکرد توصیفی تحلیلی و با روش کتابخانه ای، پس از بررسی لغوی و تاریخی، روشن خواهد شد که نام و القاب یاد شده، برگرفته از ویژگی شجاعت و بروز آن در مقاطع مختلف بر ایشان اطلاق شده است.