آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۰

چکیده

هدف از این پژوهش، مقایسه خودتوصیفی بدنی دانش آموزان پسر ورزشکار و غیر ورزشکار به تفکیک خودپنداره ظاهربدنی و خودپنداره توانایی بدنی بود. به همین منظور تعداد 100 نفر از دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول 12-15 سال شهر چمستان را با استفاده از نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. شرکت کنندگان بر اساس شاخص توده بدنی به چهار گروه ورزشکار چاق (گروه 1)، غیر ورزشکار چاق (گروه2)، ورزشکار غیر چاق (گروه 3) و غیر ورزشکار غیر چاق (گروه 4) تقسیم شدند. هر چهار گروه پرسش نامه خودتوصیفی بدنی PSDQ را کامل کردند. نتایج تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که دانش آموزان ورزشکار غیر چاق نسبت به گروه های دیگر از خودپنداره توانایی بدنی و ظاهر بدنی بهتری برخوردار بودند و این تفاوت از لحاظ آماری نیز معنادار بود() . هم چنین دانش آموزان غیر ورزشکار غیر چاق نسبت به غیر ورزشکار چاق از لحاظ خودپنداره توانایی بدنی و خودپنداره ظاهر بدنی نمرات بهتری داشتند. فعالیت بدنی و ورزش می تواند تأثیر مثبت بسزایی بر روی خودتوصیفی بدنی (خودپنداره ظاهر بدنی، خودپنداره توانایی بدنی) دانش آموزان پسر داشته باشد.

تبلیغات