بررسی تاثیر انگیزش، شناسایی فرصت، منابع و توانایی کارآفرینی بر آمادگی کارآفرینی از طریق نقش تعدیلگر آموزش کارآفرینی (مطالعه موردی دانشگاه پیام نور مشهد)
هدف پژوهش حاضر، تعیین میزان تاثیر مؤلفه های آموزش کارآفرینی، (فرصت جستجو، انگیزه، منابع و توانایی) بر آمادگی کارآفرینی است. این مطالعه از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه جمع آوری داده ها، توصیفی –پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه ی دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر مشهد می باشد که با توجه به گستردگی قلمرو تحقیق و عدم دسترسی به لیست دانشجویان از فرمول کوکران جامعه نامحدود برابر با 384 نفر تعیین گردید. از این رو 400 پرسشنامه به صورت تصادفی در بین دانشجویان دانشگاه پیام نور توزیع شد که از این بین 389 پرسشنامه قابل قبول و به منظور تجزیه وتحلیل استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای تحلیل ساختارهای گشتاوری Amos24 و بسته آماری برای علوم اجتماعی SPSS24 انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین انگیزه و آمادگی کارآفرینی رابطه معنادار وجود دارد و بین شناسایی قرصت و آمادگی کارآفرینی رابطه معنادار وجود دارد؛ و بین منابع و آمادگی کارآفرینی رابطه معنادار وجود دارد؛ و بین توانایی کارآفرینی و آمادگی کارآفرینی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. فرض اثر تعدیل گری متغیر آموزش کارآفرینی در روابط بین انگیزه، شناسایی فرصت، منابع و توانایی کارآفرینی مورد تأیید قرار نگرفت؛ بنابراین فرضیه های پنجم، ششم، هفتم و هشتم تحقیق تأیید نشد.