هدف پژوهش پیشِ رو دستیابی به تجربه تحقیر اجتماعی در زنان سرپرستِ خانوار تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی(ره) است. این مطالعه به شیوه کیفی از روش پدیدارشناسی با نمونه گیری هدفمند و به وسیله مصاحبه عمیق با 20 نفر از زنان تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی؟ق؟ شهر لنگه در سال 1397 انجام شد. تجزیه وتحلیل داده ها با روش هفت مرحله ای کلایزی (2009) انجام شد. براساس یافته های به دست آمده از تجربه افراد، این گروه زنان به محض تعامل با گروه های اجتماعی، مانند خانواده، خویشاوندان، همسایگان، کسبه، و در محل کار و دیگر نهادهای اجتماعی به روش های گوناگونی با حس تحقیر روبه رو می شوند. از عوامل زمینه سازِ این تحقیر، می توان تحصیلات پایین، ناتوانی در دستیابی به مشاغل مناسب، فقر مالی، و محروم بودن از حمایت و پشتوانه همسر را نام برد. واکنش زنان در مقابل تحقیر، سکوت به دلیل ترسِ از دست دادن شغل و حمایت اجتماعی است، که درپی آن، این زنان اضطراب، ترس، تنش و دلشوره را تجربه می کنند. یافته های به دست آمده از این پژوهش تصویری روشن از تجربه زیسته زنان سرپرست خانوار از تحقیر را ارائه می دهد. کسانی که به بهزیستی این زنان می اندیشند، می توانند از این یافته ها بهره گیرند.