هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی درمان مواجهه ای مبتنی بر واقعیت مجازی بر کاهش اضطراب سخنرانی در جمع دانشجویان خوابگاهی بود. روش: روش پژوهش این مطالعه از توع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانشجویان خوابگاهی دانشگاه علامه طباطبائی تهران در سال تحصیلی 97-1396 بود که تعداد 30 نفر از آن ها با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. به گروه آزمایش هشت جلسه درمان مواجهه ای مبتنی بر واقعیت مجازی ارائه شد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. از پرسشنامه مقیاس اضطراب سخنرانی در جمع جهت جمع آوری داده ها در دو مرحله پیش از مداخله و پس از مداخله استفاده شد. دادها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس تک متغیره مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل دهنده تفاوت معناداری بین گروه های آزمایش و کنترل بود (01/0 p <). ایافته ها نشان داد که درمان مواجهه ای مبتنی بر واقعیت مجازی به منظور کاهش اضطراب سخنرانی در جمع دانشجویان خوابگاهی موثر است.
