هدف از انجام این پژوهش، مقایسه کمال گرایی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان ارشد روان شناسی با مدرک کارشناسی مرتبط و غیر مرتبط بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد شهر تهران در سال ١٤٠٠ در نظر گرفته شد. نمونه های پژوهش از بین دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد کلیه دانشگاه های آزاد تهران با مدرک کارشناسی مرتبط و غیرمرتبط بود به این گونه که ٥٠ دانشجو با مدرک کارشناسی مرتبط و ٥٠ دانشجو با مدرک کارشناسی غیرمرتبط به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند؛ و پرسشنامه های مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه ی کمال گرایی هیل و همکاران(2004) و پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی هرمنس(1970) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس چندمتغیری استفاده گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که دانشجویان کارشناسی ارشد روان شناسی با مدرک کارشناسی غیرمرتبط در مقایسه با دانشجویان با مدرک مرتبط در مؤلفه های تلاش برای عالی بودن، معیارهای بالا برای دیگران، نیاز به تأیید، تمرکز بر اشتباهات و نشخوار فکر کمال گرایی میانگین نمرات بالاتری به دست آوردند و همچنین دانشجویان کارشناسی ارشد روان شناسی با مدرک کارشناسی غیرمرتبط در مقایسه با دانشجویان با رشته کارشناسی مرتبط در هر دو متغیر انگیزه پیشرفت تحصیلی و معدل تحصیلی نمرات بالاتری کسب نمودند.
