گردشگری الکترونیکی، دیجیتالی کردن تمام فرایندها و زنجیره ارزش در صنایع گردشگری، مسافرت، مهمان نوازی و پذیرایی است که سازمانها را قادر می سازد تا کارآیی و اثربخشی خود را ارتقا بخشند. فراگیری و نوآوری های حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات امکان دستیابی به کانال های مختلفی را برای کاربران گردشگری ایجاد کرده است. در این حوزه مطالعات متعددی در حوزه گردشگری انجام شده است و عوامل مختلف موثر بر پذیرش این راه های ارتباطی شناسایی شده است. این پژوهش با هدف ارائه چارچوبی جامع جهت پذیرش گردشگری الکترونیک انجام شده است. با استفاده از روش فراترکیب بیش از 273 مقاله در حوزه گردشگری الکترونیک مورد ارزیابی قرار گرفت با استفاده از تحلیل محتوا ابعاد و کدهای مربوطه استخراج و میزان اهمیت و اولویت هر یک به کمک روش کمّی آنتروپی شانون تعیین شده است. بر اساس یافته ها مشخص گردید کدهای امنیت، رضایت کاربران و کارکردگرایی دارای بیشترین ضریب اهمیت می باشند. در نهایت پس از طی گام های پژوهش چارچوب نهایی پذیرش گردشگری الکترونیک ارائه گردید.
