این پژوهش با هدف تعیین شاخص های روانسنجی مقیاس "تعامل بین شناخت، هیجان و انگیزه در خلاقیت" در بین دانشجویان دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی در سال تحصیلی 99-98 انجام شد. ابزار مورد استفاده مقیاس تعامل بین شناخت، هیجان و انگیزه در خلاقیت (سوروآ و همکاران، 2015) بوده است. روش تجزیه و تحلیل داده ها تحلیل عاملی اکتشافی و ضریب آلفای کرونباخ بوده است. نتایج نشان داد این مقیاس از 4 عامل تشکیل شده است (عامل اول 63/10، عامل دوم 06/4، عامل سوم 89/1، عامل چهارم 76/1) که روی هم رفته 91/59 درصد واریانس کل را تبیین کردند. ضریب آلفای کرونباخ نیز برای تک تک خرده مقیاس ها و نیز مقیاس کل بالاتر از 7/0 حاصل شد. به طور کلی نتایج نشان داد مقیاس مذکور از شاخص های روانسنجی قابل قبولی در نمونه دانشجویی برخوردار است و ویژگی های روانشناختی به دست آمده از این مقیاس، استفاده آینده آن را برای ارزیابی تفاوت های فردی در خلاقیت هیجانی و انگیزشی توجیه نموده است.