پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک های مقابله ای و پذیرش اجتماعی با مهارت های ارتباط کلامی انجام شد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و روش انجام آن توصیفی از نوع همبستگی می باشد که به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه ی زنان خانه دار مراجعه کننده به سرای محله ی منطقه 14 شهر تهران در سال 1399 می باشد که 190 نفر می باشند . حجم نمونه بر اساس جدول مورگان و با توجه به احتمال ریزش نمونه، 120 در نظر گرفته شده و برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. اطلاعات اصلی این پژوهش با استفاده از سه پرسشنامه استاندارد پذیرش اجتماعی کراون و مارلو (1960)، پرسشنامه مهارت های ارتباطی بارتون (1990) و پرسشنامه سبک های مقابله پارک (۲۰۰۷) به دست آمد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار استنباطی (همبستگی و رگرسیون چندمتغیره) با استفاده از نرم افزار SPSS-23 استفاده شد. نتایج نشان داد که بین انواع سبک های مقابله ای و پذیرش اجتماعی با مهارت های ارتباطی کلامی زنان خانه دار رابطه معناداری وجود دارد. نتایج حاکی از آن بود که میان سبک های مقابله ای کارآمد و ناکارآمد با مهارت های ارتباطی کلامی زنان خانه دار و همچنین بین پذیرش اجتماعی با مهارت های ارتباطی کلامی زنان خانه دار رابطه معناداری وجود دارد.
