هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مهارت های همدلی بر بهبود قضاوت اخلاقی در دانش آموزان پسر دبستانی بود. روش: پژوهش حاضر که از نوع مطالعات نیمه آزمایشی است به شیوه ی پیش آزمون – پس آزمون به همراه گروه کنترل اجرا گردید. جامعه آماری کلیه پسران دانش آموز مقطع ابتدایی استان اصفهان-شهرستان شاهین شهر در سال تحصیلی97-96 می باشند ، 30 آزمودنی به شیوه در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند . جهت سنجش متغیرها در این پژوهش از پرسشنامه قضاوت اخلاقی تدوین دورگانداسینها و میراوارما (1998) استفاده شده است. مهارت همدلی به مدت 8 جلسه به گروه آزمایش آموزش داده شد ؛ سپس داده های حاصل از آزمون ها با استفاده از کوواریانس چند متغیری به کمک نرم افزار SPSS-22 مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان دادند که آموزش مهارت همدلی بر بهبود قضاوت اخلاقی (قوه تشخیص، تکمیل جملات ناتمام، مقایسه اخلاقی، بهترین پاسخ، استدلال اخلاقی و تعریف اخلاق) دانش آموزان پسر دبستان تاثیر دارد (05/0 > P ). می توان چنین عنوان کرد که شاخص قضاوت اخلاقی قابلیت ارتقاء را دارا می باشد و از طریق آموزش می توان در جهت بهبود آن گام برداشت.
