اثر یک دوره برنامه تمرینی ثبات مرکزی بدن بر روی کنترل قامت و تعادل پویا و ایستای بازیکنان تنیس

چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک دوره برنامه تمرینی ثبات مرکزی بدن بر روی کنترل قامت، تعادل ایستا و پویای بازیکنان تنیس بود. جامعه آماری این پژوهش، مردان تنیس خاکی داوطلب 20 تا 34 ساله شهر تهران بودند که به دو گروه 15 نفری تجربی و گروه کنترل به روش تصادفی ساده تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل پنج تمرین نیمه دراز و نشست، دراز و نشست با چرخش، پل از کنار، پل در حالت دمر و چهار مرحله از تمرینات تقویتی ناحیه پایین شکم بود. پس از جمع آوری اطلاعات پیش آزمون، آزمودنی های گروه تجربی، به مدت شش هفته تمرین عضلات ثبات دهنده مرکزی را انجام دادند. از آزمون Y، آزمون ستاره و آزمون تعادل شارپند رومبرگ با چشمان باز به ترتیب برای سنجش کنترل قامت، تعادل پویا و تعادل ایستا استفاده شد. برای مطالعه معنی داری درون گروهی و بین گروهی در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب از آزمون t همبسته و مستقل استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که افزایش معنی داری در میانگینهای فاصله دستیابی در آزمون تعادلی Y برای تمامی جهت ها وجود دارد. همچنین نتایج تحقیق افزایش معنی داری در مقادیر تعادل ایستا و پویا پس از تمرینات ثبات مرکزی در گروه تجربی به نسبت گروه کنترل را نشان داد. می توان نتیجه گرفت که از تمرینات ثبات مرکزی بدن می توان برای افزایش تعادل بازیکنان تنیس استفاده نمود.