اثر محرومیت از خواب بر میزان اشتها دانشجویان پسر فعال

چکیده

مقدمه: بی خوابی یکی از عوامل تاثیر گذار بر میزان انرژی دریافتی و اشتها است. گزارش شده است که محرومیت از خواب تحت تاثیر برخی از هورمون ها (برای مثال انسولین، لپتین، گرلین و کوله سیستوکینین و...) که در تعادل انرژی نقش دارند، ممکن است وزن بدن را از طریق اشتها تحت تاثیر قرار دهد .هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر محرومیت از خواب بر میزان اشتها در دانشجویان پسر فعال می باشد. روش شناسی: پژوهش به صورت تجربی می باشد. تعداد 20 دانشجوی پسر رشته علوم ورزشی به صورت داوطلب انتخاب و با شیوه انتخاب تصادفی ساده در طرح درونگروهی با موزانه متقابل در دو موقعیت مورد بررسی قرار گرفتند. شرکت کنندگان در دو موقعیت 1) پس از 12 ساعت ناشتایی و 8 ساعت خواب کافی، و 2) بعد از 12 ساعت ناشتایی و 30 ساعت بی خوابی کامل با شرایط کنترل شده مورد بررسی قرار گرفتند. اشتها آزمودنی ها با استفاده از مقیاس اندازه گیری آنالوگ بصری ارزیابی شد. تغییرات در متغیر وابسته ناشی از مداخله با آزمون تی وابسته در سطح معناداری 05/0>p و با استفاده از نرم افزار22 SPSS آنالیز شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که 30 ساعت محرومیت از خواب سبب افزایش معنادار تمایل به غذ (012/0p=) و کاهش معنادار احساس سیری (001/0p=) در دانشجویان گردید. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، مشخص گردید 30 محرومیت از خواب منجر به تغییر معناداری در میزان اشتها دانشجویان گردیده است .