استرس ها و فشار روانی ناشی از فرزند دارای اختلال اوتیسم بر بسیاری از جنبه های زندگی زناشویی والدین و نحوه ارتباط و تعامل آنان اثرگذار است و با توجه به اهمیت رضایت زناشویی و سبک های مقابله ای که در این خانواده ها هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی بر رضایت زناشویی و سبک های مقابله ای در والدین کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بود. پژوهش حاضر یک مطالعه شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون بود که از بین پدران و مادران عضو انجمن اوتیسم ایران واحد شهر قدس 30 نفر به روش تصادفی انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه جایگذاری شدند. ابزار گردآوری داده های پژوهش پرسش نامه سبک های مقابله ای لازاروس و فولکمن (1985) و رضایت زناشویی (1989) بود که همگی از اعتبار و روایی قابل قبولی برخوردار بودند. در مطالعه حاضر از فرم کوتاه مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی بر اساس پژوهش فرایلی و هریس (2013) در طی 5 هفته استفاده شد و پس از جمع آوری داده ها در دو بخش پیش آزمون و پس آزمون، تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و از طریق نرم افزار SPSS25 صورت گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی بر رضایت زناشویی و سبک های مقابله ای در والدین دارای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم مؤثر است. به سازمان ها و نهادهای آموزشی مانند آموزش وپرورش، سازمان بهزیستی و مراکز نگهداری و توانبخشی معلولین توصیه می شود کارگاه های آموزشی مبتنی بر مداخلات ذهن آگاهی برای والدین برگزار نمایند .
