میسیونرهای فرانسوی - که به آنها لازاریست گفته می شود – در دوره محمدشاه وارد ایران شدند و با استقرار در شمال غرب ایران، روستای خسروآباد سلماس را مرکز اصلی کارهای خود قرار دادند. با سرمایه گذاری سنگین و برنامه ریزی درازمدت به تأسیس مدرسه تربیت کشیش در خسروآباد اقدام کردند. بعد از حضوری طولانی در دوره مظفرالدین شاه، تمام تلاش را برای تثبیت کامل موقعیت خویش در روستای خسروآباد به کار بردند که در این راستا از حمایت های گسترده نظام السلطنه حاکم آذربایجان، نظرآقا یمین السلطنه، سفیر ایران در پاریس و تعدادی از صاحب منصبان محلی برخوردار بودند. این مقاله چگونگی اقدامات میسیونرهای فرانسوی را برای به دست آوردن مالکیت روستای خسروآباد را تشریح می کند.