هر منطقه ای با بهره برداری از توانها و قابلیتهای گردشگری میتواند زمینه ای پویا و فعال برای توسعه منطقه فراهم نماید،به همین دلیل تحلیل توانها و قابلیتی مزبور به گونه ای جغرافیایی، ضرورتی ویژه پیداکرده است. امروزه اکثر شهرها به خصوص کلان شهرها در چهارچوب یک برنامه عملیاتی به آن پرداخته اند بنابراین با توجه به اهمیت موضوع، این پژوهش به ارزیابی توان گردشگری کلانشهر تبریز در ایجاد شهر خلاق می پردازد. توان گردشگری شهر تبریز در قالب 4 مولفه اجتماعی و فرهنگی، تاریخی و معماری، طبیعی و مسائل زیرساختی مورد ارزیابی قرار گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات مصاحبه بود. جامعه آماری پژوهش نخبگان شهری بودهاند. حجم نمونه پژوهش 30 نفر که براساس رویکرد اشباع نظری انتخاب شده اند. نتایج پژوهش نشان داد شهر تبریز دارای توان، ظرفیت و پتانسیل گردشگری بی نظیری است. بررسی توان گردشگری شهر بیانگر آن است که توان گردشگری شهر تبریز در حوزه ها و مؤلفه های فرهنگی و آداب ورسوم با 87 درصد و مؤلفه های تاریخی و معماری با 76 درصد بیشتر از دیگر حوزه هاست. حوزه زیرساختی با 54 درصد توان گردشگری، ضعیف ترین مخلفه شهر تبریز به لحاظ گردشگری محسوب می شود. این امر بیانگر آن است که مسئولین شهر تبریز برای ایجاد شهر خلاق گردشگری روی پتانسیل های اجتماعی و فرهنگی، آداب ورسوم و مؤلفه های تاریخی و معماری توجه ویژه ای داشته باشند. همچنین نتایج حاکی از آن است که ساختار اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی گردشگران شهر تبریز از یک طرف در تعامل با عوامل محیط گردشگری شهر(اعم از محیط اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، معماری و تاریخی، سیاسی، ملی و بین المللی گردشگری) و از طرف دیگر متأثر از ساختار و عوامل داخلی سیستم گردشگری شهر(اعم از ساختار اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی محلی و ساختار جاذبه) شکل گرفته است. بنابراین مسئولین شهری تبریز باید برای توسعه زمینههای خلاق گردشگری شهر این ساختار را موردتوجه قرار دهند.
