آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۰

چکیده

مقدمه و هدف: فعالیت بدنی تحت تاثیر رفتارهای بهداشتی مانند شایستگی حرکتی واقعی، ادراک شده و آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت قرار می گیرد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر شایستگی حرکتی واقعی، شایستگی ادراک شده و آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت برای پیش بینی فعالیت بدنی کودکان بود. روش شناسی: 204 نفر از پسران 11-8 سال با میانگین سنی (9/9) و شاخص توده بدن (9/19) در این مطالعه شرکت نمودند. فعالیت بدنی و شایستگی حرکتی ادراک شده به ترتیب با استفاده از پرسشنامه فعالیت بدنی برای کودکان بزرگ تر و مقیاس توانایی جسمانی پرسشنامه خودتوصیفی بدنی مارش استفاده شد. همچنین از آزمون بروینینکس اوزرتسکی فرم کوتاه برای اندازه گیری شایستگی حرکتی و از آزمون راه رفتن/دویدن 540 متر به عنوان منتخبی از آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت استفاده شد. یافته ها: نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد شایستگی مهارت حرکتی واقعی 31 درصد، ادراک شده 35 درصد و استقامت قلبی-عروقی 14 درصد فعالیت بدنی پسران را پیش بینی می کنند. همچنین آزمون آنوا یک طرفه نشان داد تفاوت معناداری در سطوح فعالیت بدنی کودکان با شایستگی مهارت حرکتی و ادراک شده بالا و پایین و بالا و متوسط پیدا شد؛ علاوه بر این فعالیت بدنی کودکان با سطوح مختلف استقامت قلبی عروقی معنادار نبود. همچنین شایستگی ادراک شده بهترین پیش بینی کننده فعالیت بدنی پسران در این دوره سنی است. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود در طراحی برنامه های مداخله ای برای بهبود شایستگی حرکتی، توجه ویژه ای به شایستگی ادراک شده برای ترویج فعالیت بدنی پسران شود.

تبلیغات