شکل نهایی فلسفه ی اخلاق ایمانوئل کانت چگونه است؟ آیا همان طورکه شهرت دارد، نظام اخلاقی کانت نظامی خشک، سخت و انعطاف ناپذیر است و این فیلسوف آلمانی قرن هجدهم در مسیر سلوک اخلاقی، غایت و سعادت را کنار می گذارد؟ چگونه می توان اصول اخلاقی کانت را در زندگی روزمره اجرا کرد؟ این ها پرسش هایی است که در این مقاله مطرح می شود و براساس تفسیر آلن وود از اخلاق کانت، پاسخ هایی عرضه می شود که با نظر متداول درمورد اخلاق کانت تفاوت شایان توجهی دارد. تصویر دقیق اخلاق کانت باید با نگاه به کتاب مهجور مابعد الطبیعه ی اخلاقترسیم شود و غایت جایگاه مهمی در آن دارد. در مرحله ی عملی هم کانت فرمول دوم را ترجیح می دهد که در آن انسان غایت فی نفسه است و به عکس تصور عمومی، راه حل اصلی کانت آزمون تعمیم پذیری و نتایج برآمده از فرمول قانون عام نیست. در همین راستا، عشق و علاقه ی به نیکوکاری و کمک به دیگران نه تنها مانعی بر سر راه اخلاق نیست که کمک حال آن به شمار می آید.
