هدف پژوهش حاضر، پیش بینی دینداری در میان دانش آموزان براساس سبک های تفکر و صفات شخصیتی آن هاست. روش تحقیق از نوع توصیفی همبستگی است و جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان متوسطه دوم ناحیه 2 شهر ارومیه است که در سال تحصیلی 96 1395 تحصیل می کردند. از میان این دانش آموزان، 375 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده و با پرسشنامه های دینداری خدایاری فرد و همکاران (1388)، فرم کوتاه سبک های تفکر استرنبرگ، واگنر و زانگ (2007) و فرم کوتاه پرسشنامه صفات شخصیت گلدبرگ (1999) مورد ارزیابی قرار گرفته اند. برای تحلیل فرضیه های پژوهش نیز از آزمون های آماری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد سبک های تفکر قانونی، قضایی، اجرایی، کلی نگر، جزیی نگر، سلسله مراتبی، سلطنتی، درونی و بیرونی با دینداری رابطه مثبت (01/0>P) و سبک های تفکر محافظه کار و هرج و مرج طلب با دینداری رابطه منفی و معنا داری دارند(05/0>P). از انواع صفات پنج گانه شخصیتی نیز به جز روان رنجوری که رابطه منفی معناداری با دینداری دارد، سایر صفات رابطه مثبت معناداری با دینداری نشان داده اند (01/0>P). نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه نیز نشان می دهد که انواع سبک های تفکر و صفات شخصیتی توان پیش بینی دینداری را در دانش آموزان متوسطه دوم دارند (01/0>P). بنابراین نتایج تحقیق شواهدی را مبنی بر ارتباط ویژگی های مطلوب روان شناختی با متغیر دینداری فراهم کرده است.
