این پژوهش تاثیر تفاوت های فردی همچون مهارت زبانی، جنسیت و سن بر روی کاربردشناسی میان زبانی فراگیران(زبان آموزان) ایرانی زبان انگلیسی در گفتمان سازمانی مخصوصاً توانایی آنان در بازشناسی و ارزیابی اشکالات کاربردی و دستوری در وضعیت گفتاری «درخواست و عذرخواهی» را بررسی می کند. به این منظور، 187 دانشجوی EFL زبان انگلیسی در سه سطح دانشگاهی لیسانس، فوق لیسانس و دکتری در این پژوهش مشارکت کردند. گردآوری داده ها به صورت مقطعی برای تجزیه و تحلیل ارتباط بین متغیرها و گفتار که توسط زبان آموزان در سطوح مختلف مهارتی بازشناسی شده و مورد سنجش قرار گرفته اند، انجام شده است. سه روش تحلیل واریانس تفاوت های کمی را بین سه گروه براساس تفاوت های فردی نشان داد. علاوه براین، تحلیل عمیق آیتم های آزمون نشان داد که زبان آموزان در سه سطح مهارتی، اشکالات دستوری را به صورت جدی تر از اشکالات کاربردی تشخیص داده و ارزیابی کرده اند. نتایج، اطلاعات توسعه ای و کیفی در مورد ویژگی های شناختی و فردی را به تبع اطلاعات کاربردی آشکار کرد. یکی از الزامات قابل توجه آن است که در هر گونه توضیحی از توسعه توانش کاربردشناختی، تفاوت های فردی که بین مراحل شناخت و هدف همچون تولید، ایجاد شده باید مورد توجه قرار گیرد. علاوه براین، مهارت زبان شناختی نه تنها برای زبان آموزان ضرورت دارد، بلکه دستیابی به مهارت کاربردی نیز مهم است.
