هدف این تحقیق مقایسه موردی و مقابله ای تاثیر فعایتهای نوشتاری مشترک بر کیفیت نوشتار فردی دانشجویان ایرانی و مالزیایی می باشد. برای این منظور هشت نفر دانشجوی سال اولی (چهار نفر دانشجوی ایرانی و چهار نفر دانشجوی مالزیایی چینی تبار در یک دانشگاه غیردولتی در شهر کوالالامپور) که بر اساس مولفه های سن، جنس، سطح دانش انگلیسی مشابه و رشته دانشگاهی مشترک انتخاب شده بودند در قالب چهار گروه دو نفری تقسیم بندی شدند (دو گروه ایرانی و دو گروه مالزیایی). در مدت زمان تقریبی دو ماه و درطی پانزده جلسه هرکدام از گروها تعداد پانزده متن مربوط به قسمت 1 نوشتار آکادمیک آزمون آیلتس را بصورت مشترک (دو نفره) با هم انجام دادند. پانزده جلسه مزبور در واقع شامل پنج سیکل متوالی و مجزا بودند به طوری که در هر سیکل متعاقب هر سه جلسه نوشتار مشترک یک جلسه نوشتار انفرادی وجود داشت. پر واضح است که در پایان جلسه پانزده (یا سیکل 5) هر کدام از شرکت کنندگان تحقیق پنج نوشتار انفرادی تولید کرده بود. تمامی نوشته های انفرادی هشت نفر شرکت کننده به تبعیت و با استفاده از باروم نمره دهی استاندارد آزمون آیلتس بر اساس چهار مولفه ""میزان کفایت توضیحی متن"" (Task Achievement) ""میزان انسجام و پیوستگی متن"" (Cohesion and Coherence) ""میزان غنای دستوری و صحت گرامری متن ""(Grammatical Rang and Accuracy) و"" میزان غنای واژگانی متن ""(Lexical Resources) مورد ارزیابی و سنجش کیفی قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان دادند که بیشترین تاثیرکیفی مثبت که در طول مدت مطالعه در نوشته های انفرادی همه دانشجویان مشهود بود به ترتیب مربوط به پارامترهای ""کفایت توضیحی متن"" و ""انسجام و پیوستگی متن"" بودند در حالیکه بهبود واژگانی خیلی جزیی و صرفا محدود به نوشته های سه نفر از دانشجویان مالزیایی می شد و نوشته های هیچکدام از دانشجویان در بعد دستوری پیشرفت قابل اعتنایی نداشتند. شایان توجه اینکه پیشرفت ها و پسرفتهای متناوبی در کیفیت نوشته های انفرادی در طول مدت تجقیق قابل مشاهده بودند. نتایج متنوع حاصله در این مطالعه را می توان در ارتباط با اصول پارادایم فرهنگی-اجتماعی ،نظریه آشوب ، تیپولوژی متن های مورد تمرین و همچنین سطح دانش زبانی دانشجویان شرکت کننده در تحقیق توضیح داد.
