یادگیری یک زبان خارجی از طرفی با نوعی دانش راهبردی و از طرف دیگر با سطحی از اضطراب آزمون ارتباط دارد، اگرچه معمولا داشتن اندکی اضطراب آزمون طبیعی است. مطالعه اخیر به بررسی رابطه میان استفاده از راهبردهای شنیداری، اضطراب آزمون و عملکرد آزمون شنیداری فراگیران ایرانی سطوح متوسطه و پیشرفته ی زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی پرداخت. بدین منظور 80 فراگیرایرانی زبان انگلیسی ( 40 نفر در سطح متوسطه و 40 نفر در سطح پیشرفته ) در این تحقیق شرکت نمودند و پرسشنامه ی استفاده از راهبردهای شنیداری لی (1997)، مقیاس اضطراب آزمون ساراسون(1975) و دو مونولوگ از عملکرد آزمون شنیداری که از بخش شنیداری تافل TOEFL ETS)) انتخاب شده بود را کامل نمودند. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین اضطراب آزمون وعملکرد آزمون شنیداری رابطه منفی معنی دار و بین استفاده از راهبردهای شنیداری و عملکرد آزمون شنیداری رابطه مثبت معنی داری وجود دارد.همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که استفاده از راهبردهای شنیداری پیش بینی کننده ی بهتری برای عملکرد آزمون شنیداری است.به علاوه نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که بین فراگیران ایرانی سطوح متوسطه وپیشرفته ی زبان انگلیسی در میزان استفاده از راهبردهای شنیداری و میزان اضطراب آزمون تفاوت معنی داری وجود دارد.
