هدف از مطالعه حاضر، بررسی رابطه برخی شاخص های آنتروپومتریکی و بیومکانیکی با اجرای دو تکنیک استارت کرال پشت در بین شناگران دختر و پسر ملی پوش کشور بود. شش شناگر پسر و شش شناگر دختر عضو تیم ملی شنای ایران با دامنه سنی 15 تا 22 سال در پژوهش شرکت کردند. شاخص های آنتروپومتریکی و بیومکانیکی در نظر گرفته شده، برای اندازه گیری شامل قد، وزن، دور سر و گردن، پهنای شانه، طول تنه، بازو، ساعد، کف دست، ران، ساق، کف پا، درصد چربی بدن، زاویه پرتاب، سرعت اولیه، زمان و ارتفاع اوج بود، در حالیکه از برد پرتابه و کل زمان پرواز بعنوان شاخص های اجرا اندازه گیری بعمل آمد. از دوربین فیلمبرداری و تخته مشبک درجه بندی شده برای تعیین موقعیت بدن در طول مدت اجرای هر دو تکنیک دست بسته و باز استارت کرال پشت و اندازه گیری پارامترهای بیومکانیکی استفاده شد. همبستگی معناداری در تکنیک دست بسته شناگران پسر بین طول ران و درصد چربی بدن با مسافت پرتابه و در شناگران دختر بین طول ساعد و دور گردن با مسافت پرتابه مشاهده شد، در حالی که چنین رابطه ای در مورد تکنیک دست باز شناگران پسر و دختر با ویژگی های آنتروپومتریکی دیده نشد. در تکنیک دست بسته شناگران پسر و دختر، ارتفاع اوج با مسافت پرتاب همبستگی معناداری را نشان داد. اما در تکنیک دست باز تنها در شناگران پسر رابطه معناداری بین ارتفاع اوج و مسافت پرتابه مشاهده شد. کلیه پارامترها با زمان کل پرواز در هر دو تکنیک همبستگی معناداری را نشان دادند. با توجه به یافته های تحقیق ضرورت تمرکز بیشتر به نقش ویژگی های بیومکانیکی برای تاثیر پذیر نمودن اجرای استارت در هر دو تکنیک کرال پشت در بین پسران و دختران تیم ملی نتیجه گیری شد. یافته های پژوهش همچنین نشان دهنده برتری اجرای تکنیک دست بسته استارت کرال پشت در بین پسران تیم ملی بود در حالی که شناگران دختر در اجرای هر دو تکنیک استارت دست بسته و دست باز شرایط یکسانی داشتند.
