موضوع تحقیق حاضر توصیف وضعیت موجود و تدوین شاخص های استعداد یابی در رشته هندبال سالنی مردان بوده است. بدین منظور از پرسش نامه محقق ساخته که اعتبارهای صوری و محتوایی آن توسط متخصصین به اثبات رسیده و پایایی متوسط آن برای قسمت های مختلف توسط آلفای کرونباخ برابر 0.756 بوده است استفاده گردید. موضوع این پرسش نامه توصیف وضعیت موجود استعداد یابی کشور و همچنین پیشنهاد و رتبه بندی شاخص های استعداد یابی در زمینه های پیکرشناسی، جامعه شناسی و جنبه های تکنیکی و تاکتیکی رشته هندبال سالنی بوده است که تعداد 105 نفر از مربیان طراز اول کشور به آن پاسخ داده اند.نتایج آماری نشان دادند 98.1 درصد آزمودنی ها اهمیت استعداد یابی در ورزش هندبال را خیلی زیاد و زیاد دانسته اندو 67.6 درصد نیز از آن استفاده می کنند ولی اکثریت آن ها درباره روش های استعداد یابی اطلاعات شان متوسط و کمتر از آن است. اکثر آزمودنی ها، مناسب ترین سن برای استعداد یابی در هندبال را در دو سال آخر دبستان و دوره راهنمایی و جایگاه سازمانی آن را در «وزارت آموزش و پرورش» پیشنهاد کرده اند (74.7 درصد(. .82.5درصد آزمودنی ها میزان موفقیت روش های متداول استداد یابی برای هندبال را متوسط و کمتر از آن ارزش یابی کرده اند و مهم ترین اشکالات در این زمینه را به ترتیب عدم استفاده از افراد متخصص، کمبود امکانات و عدم برنامه ریزی اصولی دانسته اند.اولیویت بندی ابعاد کلی استعداد یابی از نظر آزمودنی ها به ترتیب، ارتفاع قد در بعد پیکری، سرعت عکس العمل در بعد آمادگی های عمومی بدنی، دریافت در بعد تکنیک های انفرادی، حرکات کشویی )بیرون زدن( در بعد تاکتیک های انفرادی، نسبت به قد به وزن در بعد ترکیب بدن، اعتماد به نفس در بعد مهارت های روانی و روحیه همکاری در بعد مهارت های اجتماعی بوده اند.
