هدف این تحقیق عبارت است از بررسی رابطه بین قدرت عضلات بازکننده پشت و انعطاف پذیری ستون مهره ها با میزان کایفوز و لوردوز در افراد سالم. در این تحقیق 100 دانشجوی پسر غیرورزشکار دانشگاه تهران با میانگین سن 41/1±27/23 سال، قد 64/6±42/177 سانتی متر، و وزن 63/10±17/65 کیلوگرم شرکت داشتند که علایم بیماری یا سابقه جراحی در ستون مهره ها و عضلات آن ناحیه را نداشتند. قدرت عضلات اکستنسور پشت، میزان انعطاف پذیری ستون مهره ها، و میزان کایفوز و لوردوز به ترتیب با دینامومتر دیجیتال و اسپاینال ماوس اندازه گیری شد. با توجه به اینکه روش تحقیق از نوع همبستگی است، با استفاده از روش های آماری پیرسون و رگرسیون چندگانه روابط بین متغیرها بررسی شد. نتایج نشان داد بین قدرت اکستنسورهای پشت با میزان کایفوز (72/0- r =) و میزان لوردوز (28/0r =) رابطه معناداری وجود دارد (05/0p<) ولی بین انعطاف پذیری ناحیه پشتی با میزان کایفوز (04/0-r=) و انعطاف پذیری ناحیه کمری با میزان لوردوز (06/0r=) رابطه معناداری مشاهده نشد (05/0p>). بر اساس نتایج رگرسیون، از بین عوامل قد، وزن، سن، BMI، قدرت عضلات بازکننده پشت، انعطاف پذیری ناحیه پشتی و کمری ستون مهره ها، تنها قدرت عضلات بازکننده پشت بهترین پیشگوکننده میزان کایفوز (05/0p<، 73/0-=β، 55/0=2R) و لوردوز (05/0p<، 30/0=β، 24/0=2R) بود. بر اساس یافته های تحقیق، افزایش قدرت عضلات اکستنسور پشت با کاهش میزان کایفوز و افزایش میزان لوردوز همراه خواهد بود و رابطه مستقیمی بین انعطاف پذیری ستون مهره ها و میزان کایفوز و لوردوز در این نمونه ها مشاهده نشد.
