هدف اصلی این تحقیق تجزیه و تحلیل ویدئویی آسیب های بازیکنان فوتبال شرکت کننده در جام ملت های آسیای ٢٠٠٧ بود. فیلم ویدئویی ۳۱ مسابقه از ۳۲ مسابقه این بازی ها با یک دستگاه ویدئو ضبط شد و یکی از محققان آن را مشاهده و تجزیه و تحلیل کرد. در مجموع ۱۲۵ آسیب در ۳۱ مسابقه ثبت شد، یعنی ٧/۱٠٩ آسیب در هر ۱٠٠٠ ساعت مسابقه یا ٤ آسیب در هر مسابقه. اختلاف معناداری (٠٥/٠P <) در بروز آسیب بین شش دوره ۱۵ دقیقه ای از زمان مسابقه مشاهده شد، به طوری که بیشترین تعداد آسیب در ۱۵ دقیقه پایانی بازی (۲/۲۳ درصد) اتفاق افتاد. همچنین، تعداد بیشتری از آسیب ها در نیمه دوم )٦٨(n= اتفاق افتاد تا در نیمه اول )٤٩(n= و وقت های اضافی (٨n=). بیشتر آسیب ها به طور معناداری (٠٠۱/٠P=) در منطقه دروازه اتفاق افتادند. همچنین، مهاجمان (۲/۲۳درصد) به طور معناداری (٠٥/٠P<) بیشتر از سایر بازیکنان آسیب دیدند. بیشتر آسیب ها نیز بر اثر مبارزه های هوایی (۲۸ درصد) ایجاد شدند (٠٠۱/٠P=). همچنین، ساق پا (۲٠ درصد) به طور معناداری (٠٠۱/٠P=) بیش از سایر نقاط بدن آسیب دید. تحقیق حاضر نشان می دهد عواملی مانند زمان سپری شده از بازی، پست بازیکنان، و مناطق مختلف زمین بر میزان آسیب دیدگی بازیکنان مؤثرند و دست اندرکاران کادر پزشکی، مربیان، و بدن سازان تیم ها در طراحی برنامه های پیشگیری از آسیب باید بدان ها توجه کنند.
