هدف تحقیق حاضر عبارت است از بررسی و مقایسه رضایت شغلی اعضای هیات علمی غیر فعال و فعال در ورزش دانشگاه یزد. جامعه آماری را اعضای هیات علمی دانشگاه یزد تشکیل می دهند. پس از توزیع پرسشنامه ها بین تمام افراد 118 نفر پس از تکمیل آن را عودت دادند. تعداد 45 نفر گروه فعال در ورزش و تعداد 73 نفر در گروه غیر فعال در ورزش تشکیل دادند. ابزار سنجش شامل دو پرسشنامه بود. با پرسشنامه اول داده های فردی و میزان فعالیت ورزشی جمع آوری و با پرسشنامه دوم رضایت شغلی (JDI) آزمودنی ها برسی شد. از نرم افزار SPSS برای تجزیه و تحلیل توصیفی داده ها و آزمون فرضیه ها استفاده شد. آزمونها آماری عبارتند از یو - من ویتنی، تی مستقل و ضریب همبستگی اسپیرمن. سطح معنی داری 5 درصد منظور شد. (P<0.05).
نتایج تحقیق نشان داد در مجموع رضایت شغلی اعضای هیات علمی دانشگاه یزد 3.61(دامنه میزان رضایت 1 تا 5) است. از میان اجزای پنج گانه رضایت شغلی، رضایت از ماهیت کار (میزان رضایت 4.2) بیشترین و رضایت از ارتقا (میزان رضایت 3) کم ترین میزان در بر می گرفت. رضایت شغلی اعضای هیات علمی غیر فعال بیش از گروه فعال در ورزش بود. (به ترتیب 3.63 در مقابل 3.54) هر چند این اختلاف معنی داری نبود (P<0.42) هم چنین تنها رضایت از سرپرست در بین دو گروه اختلاف معنی داری داشت.(P=0.02) که در گروه غیر فعال بیشتر بود.
