"توسعه کشاورزی با دیدگاه سیستمی، متاثر از دو مولفه یا زیرسیستم بیولوژی - اکولوژی، و اجتماعی - فرهنگی است. علمای ترویج بر زیر سیستم دوم تاکید دارند؛ چون توانمندسازی نیروی انسانی در بخش کشاورزی می تواند با سایر عناصر و دیگر زیرسیستم نظام مزرعه ای نیز تاثیر بگذارد. برای توانمندسازی نیروی انسانی بخش کشاورزی و به حرکت در آوردن و جلب مشارکت فعال مردم در توسعه روستا و کشاورزی هر محل، نیازمند رهبرانی آموزش دیده و مجرب است. بنابراین، تربیت رهبران محلی از عوامل زیربنایی توسعه کشاورزی و دیگر ابعاد توسعه روستایی است. برای علمی کردن چنین نگرشی، نیاز به برنامه ای مدون بر اساس فرهنگ، تجربه، و قابلیت اجرا در ایران احساس شد. مرور منابع علمی نشان داد که یکی از روش های مناسب «منتورینگ» یا «راهبری پرورشی» است؛ از این رو، پژوهش حاضر به منظور تدوین یک برنامه برای پرورش رهبران روستایی و تجربه رهیافت منتورینگ تدوین و با استفاده از تحقیق کیفی عمل پژوهشی و تحقیق کمی پیمایش، داده های تحقیق جمع آوری و نتایج با روش مثلث سازی ترکیب و جمع بندی شدند.
آزمودنی های این تحقیق، 10 مروج با تجربه و علاقمند را شامل می شد که با روش نمونه گیری هدفمند از میان مروجین کشاورزی فارس انتخاب شدند و هر کدام میان 5 تا 7 رهبر روستایی را برگزیده و در این تحقیق شرکت کردند. بر اساس یافته های تحقیق، برنامه ای برای پرورش رهبران روستایی در 7 مرحله تنظیم شد و چگونگی اجرای آن بر اساس تجربه میدانی آزمودنی های تنظیم شد. در امر پرورش با رهیافت منتورینگ از 4 فاز یا قسمت مشخص استفاده شد و از روش های متنوعی برای پرورش ابعاد و ویژگی های یک رهبر خوب روستایی بهره گرفته شده در پایان بر اساس تجربه، بازتاب فکری و نگرش حاصله در آزمودنی ها، مناسب ترین روش ها برای هر بعد از ویژگی های رهبران روستایی مشخص گردید.
"
