اخلاق بازرگانی

در اسلام اصول اخلاق اسلامی بر رابطه انسان با خالق خود تاکید می نماید و پشتوانه قانون و اخلاق فقط و فقط دین است. دین اسلام بنیاد اقتصادش را بر محور بودن انسان و مرکزیت دادن به انسان پی افکنده است. اسلام از انسان می خواهد تا مصرف های مالی خود را تابع نیازمندیهای معنوی و فطرت خود سازد. هر روزه انسانها با موضوعات اخلاقی بسیاری روبه رو می شوند و کمتر کسانی می دانند چه باید بکنند. در اسلام اصول اخلاق تمام جنبه های زندگی را اداره می نماید. این اصول را می توان به عنوان مجموعه ای از اصول که مابین درست و غلط تمایز ایجاد می کند، در نظر گرفت. اصول اخلاقی یک رشته هنجاریهای است که تجویز می کند فرد چه کارهایی را باید انجام دهد از چه کارهایی باید اجتناب ورزد.چارچوب مرجع اصول اخلاقی بازرگانی به سازمانها محدود می گردد. قرآن کریم طیف وسیعی از واژه ها را برای توصیف مفهوم «خوبی» مورد استفاده قرار می دهد که عبارتند از «خیر»، «بر»، «قسط»، «عدل»، «معروف» و «حق» و «تقوی».

از مهم ترین رسالت های رسانه ها، روشن ساختن افکار عمومی و بالا بردن سطح معلومات و دانش مردم در زمینه های مختلف زندگی است. یکی از زمینه های کاری رسانه ها و از جمله صداوسیما، تولید و پخش آگهی های بازرگانی است. اگر در این زمینه، قوانین و آیین نامه ها و دستور و توصیه های فقهی و اخلاقی رعایت شود و رسانه از رسالت حقیقی خود فاصله نگیرد و بیش و پیش از آنکه به تبلیغات تجاری به نگاه درآمدزایی بنگرد، به نگاه معرفی موارد نیاز جامعه، آن هم بر طبق مصالح لازم بنگرد، می توان رسانه را در این زمینه عاری از آسیب دانست. این مقاله درصدد است برخی آسیب های موجود یا احتمالی در تبلیغات بازرگانی را معرفی کند. برخی از این آسیب ها عبارت اند از: تولید و غش و ضرر زدن به یکدیگر، تشویق بر مصرف بیشتر کالاها و خدمات غیرضروری، استفادة ابزاری از صدا و تصویر زنان، القای عقب ماندگی خود و برتر دانستن بیگانگان، ندادن آگاهی لازم در مورد کیفیت کالاها به مردم، ایجاد اطمینان دروغین نسبت به کیفیت کالاها، نفی کالای مشابه، القای پاره ای از افکار و اندیشه های ناروا، استفادة ابزاری از ارزش های دینی و ملی و خلاصة کلام عدم خیرخواهی صاحبان تبلیغات نسبت به هم وطنان و هم کیشان خود و تنها به فکر فایدة اقتصادی خود بودن.