نخستین دوره مجلس شورای ملی

Iran’s First National Consultative Assembly (Parliament) was established when Iran was in a weak economic condition. erefore, the members of this parliament focused on overcoming the -nancial problems and economic obstacles, and they established their -rst specialized working group titled ""Malieh (Finance) Commission”. However, the parliament members faced many problems in covering their personal living expenses due to leaving their personal jobs and having to reside in Tehran. Consequently, the National Consultative Assembly had to -nd a solution to a new challenge: -nancial support of its members. e main question of this research is: being short of -nancial resources and having no -nancial and administrative experience in the parliamentary system, what -nancial and administrative measurements and framework did the parliament use to pay the salaries of its sta and members? In applying the method of historical research, all the necessary pieces of information were gathered from library resources, focusing on the records existing in the Document Center of Iran’s Parliament. is information was processed in a rational historical sequence and then analyzed. e -ndings of this research show that the First National Consultative Assembly of Iran was only able to pay a small amount of its sta and members’ salary by applying the -nancial and administrative experiences of the governmental system of Iran. A signi-cant proportion was postponed to the next rounds of the Parliament when it was paid to them or their heirs. e period of the -rst National Consultative Assembly was so short that the members only focused on solving the country’s economic problems, and its -nancial resources were so inadequate that they could only pay limited attention to the internal a airs of the Parliament. Consequently the First Parliament did not have an orderly approach to -nancial management

برپایی نخستین دوره مجلس شورای ملی و ورود منتخبان ملت به عرصه قانونگذاری کشور، برخی نخبگان حاضر در مجلس را به ضرورت تفکیک نمایندگان در کارگروه های تخصصی ـ که کمیسیون خوانده می شد ـ متوجه کرد. کمیسیون ها از مهم ترین ارکان اداری مجلس اول بودند که لوایح و طرح های مختلف را پیش از ارائه در صحن عمومی مجلس، بررسی می کردند تا با ایجاد شرایط مناسب، زمینه های تصویب یا رد موارد قانونی را فراهم آورند. در این میان، دو عامل مهم می توانست بر کارکرد کمیسیون ها تأثیر بازدارنده داشته باشد: یکی آن که، نمایندگان برخی از حوزه ها ـ بنا به دلایلی چون دوری از مرکز و یا کارشکنی حکمرانان مخالف مشروطه ـ در واپسین روزهای مجلس اول به تهران رسیدند؛ بدین ترتیب، نه تنها تعداد نمایندگان در برپایی بعضی کمیسیون ها کافی نبود، بلکه این کمیسیون ها با کمبود نیروی متخصص مواجه می شدند. دومین عامل، کوتاه بودن مدت زمان نخستین دوره مجلس شورای ملی و مشکلات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی نمایندگان در آن دوره بود. این مقاله به این مسأله می پردازد که با توجه به شرایط زمانی و اوضاع آشفته زمان برپایی مجلس اول، میزان شناخت، دریافت و گستره تخصص نمایندگان تا چه حد بر کارکرد و نتیجه عملکرد کمیسیون ها تأثیر گذاشت؟ بر اساس روش تحلیلی در تحقیق تاریخی، این پژوهش انجام شده و از نتایج آن بر می آید که به دلیل کم تجربگی و آگاهی کم نمایندگان از مباحث مطروحه در کمیسیون ها، بسیاری از مشکلات و مسائل همچنان باقی ماند و تا حد قابل توجهی موجب بروز مشکلات دیگر به ویژه اتلاف وقت، کندی روند بررسی مباحث مطروحه و تأخیر در تصویب قوانین موضوعه گردید.