نگرش سرمایه گذاران

هدف این پژوهش شناسایی اثرات مدیریت دانش بر رفتار سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تهران است. نگرش سرمایه گذاران نیز به عنوان متغیر میانجی در این پژوهش استفاده شده است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شده است. نوع پژوهش بر اساس هدف، کاربردی است و روش آن بر اساس نحوه ی گردآوری داده ها، توصیفی و از نوع همبستگی و به طور اخص از نوع معادلات ساختاری است. از نظر مقطع زمانی نیز از نوع پژوهش های تک مقطعی است. جامعه ی آماری این پژوهش دو گروه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و همچنین سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار تهران می باشد و از این دو جامعه ی آماری، 319 نفر از سرمایه گذاران و همچنین 319 نفر از کارکنان شرکت ها مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور بررسی روابط بین متغیرهای پژوهش از تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج تجزیه و تحلیل حاکی از آن است که مدیریت دانش و ابعاد آن دارای اثر معنادار و مستقیمی بر نگرش سرمایه گذاران می باشند و نگرش سرمایه گذاران نیز دارای اثر مستقیمی بر رفتار سرمایه گذاران است. در نهایت پیشنهادهایی در پایان پژوهش ارائه شده است.

بر مبنای ادبیات مالی رفتاری، نگرش و رفتار سرمایه گذاران از طریق تاثیر بر تصمیمات سرمایه گذاری منجر به توزیع عادلانه خدمت به بازیگران بازار سرمایه می شود. ایجاد چنین عدالتی نیازمند شناسایی و اولویت بندی مولفه های مؤثر بر رفتارهای تصمیم گیری سرمایه گذاران است. لذا، در این پژوهش تلاش شده است تا مؤلفه های تأثیرگذار بر نگرش و رفتار سرمایه گذاران در تصمیمات سرمایه گذاری شناسایی شده و با تعریف مفهومی و عملیاتی و مشخص نمودن ارتباط بین آنها، مدل جامع تصمیم گیری مبتنی بر رفتار و نگرش سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار تهران تدوین گردد. جهت تدوین مدل پژوهش و برازش آن، تعداد 350 پرسشنامه به صورت نمونه گیری تصادفی در دسترس توزیع گردیده که 225 پرسشنامه تکمیل و جمع آوری شده است. برای آزمون داده های حاصل از پرسشنامه نیز، از فن معادلات ساختاری استفاده گردیده است. مولفه های اصلی پژوهش شامل، درک از عملکرد خود، توانایی مالی، تورش های شناختی، نگرش رفتاری و تصمیم بهینه سرمایه گذاران می باشند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که نگرش رفتاری با تصمیم بهینه سرمایه گذاران رابطه منفی و معنی داری دارد؛ اما توانایی مالی دارای رابطه مثبت و معنی داری با تصمیم بهینه سرمایه گذاران است. نتایج دیگر پژوهش مؤید ان است که درک از عملکرد خود با نگرش رفتاری رابطه منفی و معنی دار و در مقابل، با توانایی مالی رابطه مثبت و معنی داری دارد.