مدیریت زنجیرة تأمین

یکی از زمینه های اصلی پژوهش در راهبرد منابع انسانی، تطبیق نگرش راهبردی به مدیریت منابع انسانی و تدوین راهبرد منابع انسانی است. مقصود از اقدامات راهبردی آن دسته از برنامه ها و فعالیت های مبتکرانة منابع انسانی است که برای ایجاد رابطة تنگاتنگ بین منابع انسانی با اهداف راهبردی سازمان طراحی شده اند. مقصود از نگرش راهبردی در مدیریت منابع انسانی، منطقی مدیریتی است که مستلزم به کارگیری منابع انسانی و فعالیت هایی است که با امور راهبردی یا اهداف سازمانی رابطة تنگاتنگ دارد. باید راهبردهای منابع انسانی با راهبرد سطح شرکت و سطح کسب وکار به ویژه راهبرد و رویکرد ساختاری سازمان هماهنگ باشد. در این پژوهش پس از مرور مفاهیم اولیة منابع انسانی و راهبرد، دربارة راهبرد منابع انسانی و الگوهای تدوین راهبردهای منابع انسانی، بحث شده و کامل ترین الگوی راهبردهای منابع انسانی برای سازمان ها شناسایی شده است. در نهایت، بررسی شده است که آیا این الگو پاسخگوی نیاز سازمان های با رویکرد برون سپاری است.

مدیریت زنجیرة تأمین از جمله رویکرد های نوین در عرصة مدیریت تولید و عملیات محسوب می شود. امروزه موفقیت و بقای سازمان های تولیدی در گرو کارایی و اثربخشی زنجیره های تأمین است. پژوهش حاضر درصدد بررسی عوامل مؤثر بر ارتقای بهره وری زنجیرة تأمین بوده است. بدین منظور تأمین کنندگان شرکت های گروه مجموعه سازی توس خودرو با به کارگیری فن تصمیم گیری چندمعیارة پرامتی فازی ارزیابی شدند. نتیجة پژوهش نشان می دهد در میان شاخص های احصاشده به ترتیب، نتایج مشتریان، فرایند ها و نتایج اصلی عملکرد بالاترین وزن ها را دارند. در پایان ضمن تحلیل حساسیت رتبه بندی جاری، بسته های سیاستی در جهت ارتقای بهره وری زنجیرة تأمین پیشنهاد شده است. پژوهش حاضر مفهوم بهره وری زنجیرة تأمین را بسط داده است و سازوکاری برای ارزیابی آن مطرح کرده است.