انگیزش موفقیت

هدف این پژوهش، تعیین ارتباط بین سبک رهبری تحول گرا و عمل گرای مربیان با انگیزش موفقیت بازیکنان لیگ برتر بسکتبال ایران است. جامعه آماری این تحقیق، کلیه بازیکنان لیگ برتر بسکتبال مرد ایران به تعداد 182 نفر بوده است. برای اندازه گیری سبک رهبری مربیان از پرسشنامه نیمرخ رهبری مارشال ساشکین (TLP 1996)، برای انگیزش موفقیت بازیکنان از پرسشنامه نگرشی ورزشی ویلیسSAI1982) )، برای پیش بینی سهم و نقش متغیر پیش بین بر متغیر ملاک، از رگرسیون چند متغیره و در راستای تحلیل های تکمیلی و ارائه مدل، از معادلات ساختاری (SEM) برای مدل سازی روابط علّی با تأکید بر نرم افزار لیزرل2/9 استفاده گردیده است. یافته های تحقیق نشان میدهند که از بین دو سبک رهبری تحول گرا و عمل گرا، سبک رهبری تحول گرای مربیان با انگیزش موفقیت بازیکنان دارای رابطه مثبت و معنیداری است، همچنین خصوصیات و رفتارهای رهبری تحول گرا در ایجاد انگیزش موفقیت بازیکنان از سهم تقریباً یکسانی برخوردار بوده، به علاوه بین سبک رهبری عمل گرای مربیان با انگیزش موفقیت بازیکنان رابطه معنیداری مشاهده نشده است.

مربیگری فرایندی است که در آن مربی بر ورزشکاران تأثیر می گذارد تا واکنش مورد نظر آنان انجام گیرد. هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین ابعاد رفتار رهبری مربیان با انگیزش موفقیت و انگیزش اجتناب از شکست بازیکنان زن تیم های والیبال استان خوزستان است. این تحقیق از نوع توصیفی همبستگی و به روش میدانی انجام شد. جامعه آماری تحقیق 122 نفر بازیکنان زن تیم های والیبال استان خوزستان در سال 1391 که با استفاده از روش سرشماری به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. . ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه مقیاس رهبری در ورزش چلادورای (1980) با روایی و پایایی 75/0 و 87/0 و پرسشنامه نگرش ورزشی ویلیس (1989) با روایی و پایایی57/0 و 73/0 بود . برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و استنباطی ( ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند گانه) در سطح 05/0 p≤ استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد، رفتار حمایت اجتماعی بیشترین و رفتار آمرانه کمترین رفتار مورد استفاده مربیان بود؛ همچنین بین رفتارهای آموزش و تمرین، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت با انگیزش موفقیت بازیکنان رابطه مثبت معنی دار و با انگیزش اجتناب از شکست ارتباط منفی معنی دار وجود دارد. نتایج آزمون رگرسیون چندگانه نشان داد که رفتار حمایت اجتماعی توانایی پیش بینی انگیزش موفقیت و اجتناب از شکست را دارد. با توجه به یافته های تحقیق به مربیان توصیه می شود با استفاده بیشتر از رفتار حمایت اجتماعی موجبات ایجاد انگیزش مناسب و عملکرد بهتر را در بازیکنان خود فراهم نمایند.

زمینه: مطالعات متعددی به بررسی عوامل گرایش به استفاده از داروهای نیروزا و بررسی خودکارآمدی، تصویر بدنی و تلقین پذیری ورزشکاران پرداخته اند. اما پیرامون تبیین مدل معادلات ساختاری رابطه گرایش به استفاده از داروهای نیروزا در ورزشکاران بدنسازی براساس خودکارآمدی، تصویربدنی و تلقین پذیری با میانجی گری انگیزش موفقیت شکاف تحقیقاتی وجود دارد. هدف: تبیین مدل معادلات ساختاری رابطه گرایش به استفاده از داروهای نیروزا در ورزشکاران بدنسازی شهر تهران براساس خودکارآمدی، تصویربدنی و تلقین پذیری با میانجی گری انگیزش موفقیت بود. روش: از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران رشته بدنسازی باشگاه های شهر تهران در سال 97 بود، تعداد 600 نفر به روش تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. . ابزار عیارتند از: پرسشنامه تلقین پذیری محقق ساخته (1398)، پرسشنامه تصویر بدنی (برون، کش و میکولکا، 1990): پرسشنامه ادارک از موفقیت (رابرتز، ترشو و بلاگی، 1998)، پرسشنامه خودکارآمدی (شوارزر و جروسالم، 1981)، پرسشنامه گرایش به مواد نیروزا (حبیبی و همکاران، 1395) . داده ها با مدل معادلات ساختاری و آزمون اثر میانجی تحلیل شد. یافته ها: بین خودکارآمدی و تصویر بدنی با گرایش به استفاده از مواد نیروزا رابطه منفی و معنی داری وجود داشت، بین تلقین پذیری و گرایش به استفاده از مواد نیروزا رابطه معنی داری وجود نداشت، بین تلقین پذیری و گرایش به استفاده از مواد نیروزا رابطه معنی داری وجود نداشت. بین تصویر بدنی و تلقین پذیری با انگیزش موفقیت رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت (0/01 ˂ P )، بین انگیزش موفقیت و گرایش به استفاده از مواد نیروزا رابطه منفی و معنی داری وجود نداشت و بین خودکارآمدی و انگیزش موفقیت رابطه منفی و معنی داری وجود داشت (0/05 ˂ P ). نتیجه گیری: نمی توان بر اساس خودکارآمدی، تصویر بدنی و تلقین پذیری گرایش به استفاده از مواد نیروزا را تبیین کرد.

هدف از انجام تحقیق ارتباط رابطه مربی- ورزشکار با انگیزش موفقیت ورزشکاران نخبه استان کرمانشاه می باشد. روش تحقیق به صورت توصیفی همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه ورزشکاران نخبه استان کرمانشاه به تعداد 445 نفر می باشد که بر اساس جدول مورگان تعداد 200 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده تحقیق، دو پرسش نامه استاندارد رابطه مربی- ورزشکار جووت و تومانیز (2004) و پرسشنامه انگیزش موفقیت هرمنس (1970) بود که پایایی آنها به ترتیب 85/0 و 84/0 گزارش شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که ارتباط مثبت معنی دار بین رابطه مربی ورزشکار با انگیزش موفقیت ورزشکاران وجود دارد. همچنین بین سه مولفه صمیمیت، تعهد و مکمل بودن با انگیزش موفقیت ورزشکاران ارتباط مثبت معناداری وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیونی نیز قابلیت پیش بینی انگیزش موفقیت ورزشکاران را از روی مؤلفه های رابطه مربی ورزشکار آشکار ساخت. می توان نتیجه گیری کرد که وجود روابط مناسب بین مربی و ورزشکار باعث بالا رفتن انگیزش موفقیت ورزشکاران می شود و زمینه را برای بهبود عملکرد و موفقیت ورزشکاران فراهم می کند.