هزینه بدهی

پژوهش حاضر به بررسی نقش تعدیلی کیفیت حسابرسی بر رابطه بین مسئولیت اجتماعی و هزینه بدهی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. بدین منظور، نمونه ای متشکل از 124شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی سال های 1393 تا 1399 انتخاب گردید. این پژوهش از نوع تصادفی، همبستگی و پس رویدادی است. برای آزمون فرضیه ها از تکنیک رگرسیون چند متغیره به روش داده های تابلویی استفاده شد. یافته های تحقیق بیانگر آن است که بین مسئولیت اجتماعی و هزینه بدهی شرکت رابطه منفی و معناداری وجود دارد و عملکرد مسئولیت اجتماعی باعث کاهش هزینه بدهی می شود و کیفیت حسابرسی این رابطه را تعدیل می کند.

بر اساس نظریه نمایندگی، روابط اجتماعی مدیرعامل و هیئت مدیره می تواند منجر به کاهش نظارت هیئت مدیره شود که بر اساس این امر مدیرعامل ممکن است هنگام اتخاذ تصمیمات استراتژیک سرمایه گذاری منافع شخصی خود را در اولویت قرار دهد. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر روابط اجتماعی مدیرعامل و هیئت مدیره بر برگشت پذیری ساختار سرمایه با نقش تعدیلی هزینه بدهی است. فرضیه های پژوهش بر مبنای نمونه آماری متشکل از 112 شرکت طی دوره زمانی 1390 لغایت 1399 با استفاده از رگرسیون چند متغیره مبتنی بر داده های ترکیبی، مورد آزمون قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان می دهد مطابق با نظریه نمایندگی، روابط اجتماعی مدیرعامل و هیئت مدیره بر برگشت پذیری ساختار سرمایه، تأثیر منفی و معناداری دارد. همچنین بر اساس یافته های پژوهش، مطابق با نظریه نمایندگی، هزینه بدهی تاثیر روابط اجتماعی مدیرعامل و هیئت مدیره بر برگشت پذیری ساختار سرمایه را تشدید می کند. نتایج بیانگر این است، زمانی که روابط اجتماعی مدیرعامل و هیئت مدیره افزایش یابد، دوره برگشت پذیری ساختار سرمایه کاهش می یابد. همچنین در شرکت های دارای هزینه بدهی بالا با افزایش روابط اجتماعی مدیرعامل و هیئت مدیره از دوره برگشت پذیری ساختار سرمایه بیشتر کاسته می شود.

صورت های مالی همواره از مهم ترین منابع اطلاعاتی جهت تصمیمات تامین مالی و سایر تصمیمات اقتصادی و مالی شرکت بوده است. با ایجاد شرکت های سهامی و جدایی مدیریت از مالکیت، تضاد منافع بین مدیران و ذینفعان، منجر به ایجاد نگرانی های در خصوص اعتبار صورت های مالی گردید. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین مکانیسم های حاکمیت شرکتی و کیفیت حسابرسی با هزینه بدهی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت، توصیفی-همبستگی است. به منظور دستیابی به هدف پژوهش، تعداد 105 شرکت از میان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1393 تا 1397 به روش نمونه گیری حذف سیستماتیک جهت انجام تحلیل در نظر گرفته شد. جهت آزمون فرضیه های پژوهش از مدل رگرسیونی چند متغیره و روش حداقل مربعات معمولی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که استقلال هیئت مدیره با هزینه بدهی رابطه منفی و معنادار دارد. هم چنین نتایج نشان داد که اندازه هیئت مدیره و تمرکز مالکیت با هزینه بدهی رابطه مثبت و معنادار دارند. همچنین بین مالکیت نهادی، مالکیت مدیریتی، استقلال کمیته حسابرسی و اندازه حسابرس با هزینه بدهی رابطه معناداری یافت نشد.

کیفیت اطلاعات حسابداری و رابطه آن با تصمیم گیرهای تأمین مالی از موضوعات مهمی است که مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. با این حال، نحوه اثرگذاری کیفیت اطلاعات حسابداری بر هزینه های تأمین مالی در دوره همه گیری کووید 19، موضوعی است که در پژوهش های داخلی به آن توجه نشده است. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر کیفیت اطلاعات حسابداری بر هزینه بدهی و بررسی چگونگی این تأثیر در دوران همه گیری کووید 19 است. در این راستا، از داده های 137 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1401-1391 (1057 سال شرکت) استفاده شده است. برای برازش مدل ها از رویکرد حداقل مربعات تعمیم یافته استفاده گردیده و اثرات سال ها و صنایع نیز کنترل شده اند. نتایج پژوهش برای کل بازه زمانی نشان می دهد که با افزایش کیفیت اقلام تعهدی (به عنوان متغیر جانشین کیفیت اطلاعات حسابداری)، هزینه تأمین مالی از طریق بدهی ها، کاهش معناداری دارد و این کاهش برای بخش ذاتی کیفیت اقلام تعهدی بیش از بخش اختیاری آن است. به علاوه، یافته ها بیانگر آن است که در دوره همه گیری کووید 19، شدّت اثرگذاری کیفیت اقلام تعهدی و بخش های ذاتی و اختیاری آن بر هزینه بدهی، کاهش داشته است. نتایج آزمون های تکمیلی با بکارگیری مقادیر رتبه ای دهک بندی شده کیفیت اقلام تعهدی، یافته های اصلی پژوهش را تأیید می کنند.

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی اثر کیفیت حسابرسی و کیفیت سود بر هزینه های بدهی و حقوق صاحبان سهام است جامعه آماری پژوهش شامل شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. بر این اساس تعداد 137 شرکت در دوره زمانی 1391 تا 1400 از بین جامعه آماری به واسطه اعمال برخی محدودیت ها انتخاب شده و روابط بین متغیرهای پژوهش با استفاده از داده های تلفیقی ایستا و روش حداقل مربعات تعمیم یافته مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد که بسیاری از معیارهای مربوط به کیفیت سود در کاهش هزینه حقوق صاحبان سهام تاثیرگذار می باشند. با این وجود به نظر می رسد که کیفیت سود در کاهش هزینه بدهی شرکت ها نقش چندان با اهمیتی ایفا نمی کند. از سوی دیگر نتایج این مطالعه نشان می دهد که کیفیت حسابرسی در کاهش هزینه بدهی می تواند موثر باشد، اما میزان اثرگذاری آن در مقایسه با اثر و نقش کاهنده ای که بر هزینه حقوق صاحبان سهام دارد، ضعیف تر می باشد.