آموزش رو در رو

هدف از این مطالعه مقایسه عملکرد دانشجویان کارشناسی ارشد رشته آموزش زبان انگلیسی در سیستم آموزش الکترونیکی و آموزش رو در رو در دانشگاه پیام نور، بزرگ ترین دانشگاه دولتی ایران و بزرگ ترین موسسه آموزش از راه دور خاورمیانه بود. به این منظور، عملکرد 1254 دانشجوی کارشناسی ارشد شامل 678 دانشجوی آموزش رو در رو و 576 دانشجوی الکترونیکی در 5 درس مقایسه شد. همچنین عملکرد 158 دانشجوی مرد با 418 دانشجوی زن در آموزش الکترونیکی برای پیدا کردن تفاوت قابل توجه در عملکرد آن ها مقایسه شد. نتایج نشان داد که دانشجویان آموزش الکترونیکی زن و مرد در امتحانات پایان ترم تفاوت قابل ملاحظه ای ندارند. همچنین دو گروه دانشجویان رو در رو و آموزش الکترونیکی در سه درس از پنج درس مقایسه شده تفاوت قابل ملاحظه ای نداشتند. اما در دو درس دانشجویان آموزش رو در رو به طور قابل ملاحظه ای از دانشجویان الکترونیکی پیشی گرفتند. دلایل اختلاف بین دو گروه دانشجویان می تواند به عواملی مثل اختلاف در دو نحوه آموزش، کیفیت نرم افزار و سخت افزار در آموزش الکترونیکی، و تعداد زیاد دانشجویان در کلاس های الکترونیکی باشند که لزوم توجه هر چه بیشتر مسئولان به این آموزش در دانشگاه پیام نور را می طلبد. بر اساس نتایج کاربردهای نظری و عملی ارائه شد.

در زمینه یادگیری زبان انگلیسی، تلفظ به عنوان یکی از مهارت های اساسی شناخته می شود که تأثیر زیادی بر ارتقاء توانایی ارتباطی و اثربخشی در مکالمات دارد. با توجه به اهمیت این مهارت، تحقیق حاضر به بررسی اثربخشی سه روش آموزشی مختلف بر توانایی تلفظ زبان آموزان درون گرا و برون گرا در سطح متوسط می پردازد. در این راستا، 60 زبان آموز انگلیسی از شهر اصفهان انتخاب شدند. این نمونه سپس به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شد: گروه رو در رو، گروه معکوس، و گروه ترکیبی. هر گروه شامل 20 نفر بود. پس از توزیع پرسشنامه شخصیت آیزنک، زبان آموزان به دو دسته درون گرا و برون گرا تقسیم شدند. سپس، یک پیش آزمون تلفظ به هر گروه داده شد. در مرحله بعدی، زبان آموزان گروه معکوس سه روز قبل از شروع کلاس تلفظ، فیلمهای آموزشی را از طریق کلاسهای اسکای روم دریافت کردند و سپس در کلاس آنلاین فراگیران به انجام فعالیت ها و تمرین های مختلف در رابطه با محتوا پرداختند. گروه رو در رو به صورت حضوری آموزش دیدند و گروه ترکیبی، شرکت کنندگان هم در کلاس آنلاین اسکای روم شرکت کردندو هم در جلسات حضوری،. پس از اتمام دوره آموزشی، یک پس آزمون تلفظ بر روی سه گروه انجام شد. سپس، با استفاده از تحلیل واریانس دو متغیره و تحلیل واریانس یک طرفه، داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند که سه روش آموزشی به طور مثبتی توانایی تلفظ زبان آموزان برون گرا را بهبود می بخشند، با این حال، گروه ترکیبی پیشرفت بیشتری نسبت به سایر گروه ها داشتند.