منحنی S شکل

تلفن همراه در سال 1373- 1374 برای اولین بار به ایران وارد شده، امروزه یکی از اصلی ترین ابزار ارتباطات در کشور به شمار می روند. هدف اصلی این مقاله تخمین و ارزیابی روند آینده و تحلیل الگو و نرخ پذیرفتن تلفن همراه در ایران است. در این مقاله از مدل پیشرفت منحنی S شکل برای نشان دادن منحنی انتشار تلفن همراه در ایران استفاده شده است. برای نشان دادن منحنی انتشار تلفن همراه از دو مدل لاجیستیک و گمپرتز استفاده شده و به مقایسه این دو مدل پرداخته است، سپس مدل بهینه استخراج می شود. نتایج نشان می دهد ضریب نفوذ تلفن همراه در ایران از 93/47 درصد در سال 1388-1389 به 71/80 درصد در سال 1392- 1393 و 48/117 درصد در سال 1400- 1401 افزایش خواهد یافت.

منابع اطلاعاتی الکترونیکی نقش مهمی در فرایند آموزش و پژوهش اعضای هیأت علمی ایفا می کنند، هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت پذیرش این منابع توسط اعضای هیأت علمی گروه های علم اطلاعات و دانش شناسی ایران براساس نظریه اشاعه نوآوری «راجرز» بود. روش پژوهش، پیمایشی از نوع توصیفی-همبستگی بوده است. براساس جدول نمونه گیری کوکران، از بین 170 نفر عضو هیأت علمی، 122 نفر به صورت تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. با استفاده از پرسش نامه ی الکترونیکی محقق ساخته که روایی آن به تأیید 7 نفر از استادان رشته ی علم اطلاعات و دانش شناسی و علوم اجتماعی رسیده بود و با توزیع آزمایشی پرسش نامه بین 25 نفر از اعضای جامعه که در مطالعه نهائی شرکت نداشتند پایایی آن 82/0 محاسبه و سپس گردآوری داده ها صورت گرفت. داده ها به وسیله ی آمار توصیفی و تحلیلی با نرم افزار SPSS 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج آزمون t نشان داد بین میانگین آهنگ پذیرش اعضای هیأت علمی برحسب سن، سابقه کار، مدرک تحصیلی (کارشناسی ارشد و دکتری) و محل اخذ آن، تفاوت معنی داری وجود دارد. نتایج حاصل از آزمون کولموگروف-اسمیرونوف نیز نشان داد منحنی آهنگ پذیرش منابع اطﻼﻋﺎتی الکترونیکی در میان نمونه مورد مطالعه، نرمال بوده و برهمین اساس، آهنگ پذیرش این منابع در طول زمان، به صورت S شکل در آمده است. به طور کلی، یافته ها نشان داد نظریه اشاعه نوآوری «راجرز» (2003) در زمینه دسته های پذیرندگان نوآوری و منحنی S شکل، در بین اعضای هیأت علمی گروه های علم اطلاعات و دانش شناسی ایران، صادق است.