سنجه های ارزیابی

مقاله حاضر، برگرفته از پژوهشی است که برای یافتن اهداف راهبردی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و سپس تهیه مدلی برای دستیابی به این اهداف، بر مبنای رویکرد ارزیابی متوازن انجام شده است. با توجه به اینکه راهبرد مدونی در بانک مذکور وجود نداشت، با بررسی مأموریت، اهداف و وظایف بانک، برنامه چهارم، پیش نویس برنامه پنجم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، پیش نویس برنامه پنجم بانک که با همکاری مدیران و کارشناسان بانک تهیه شده بود و نیز با مروری بر ادبیات پژوهش و مصاحبه با کارشناسان بانک و تهیه پرسشنامه و توزیع بین نه نفر از مدیران ارشد بانک و دو مرتبه رفت و برگشت، اهداف راهبردی بانک مشخص گردید. با بررسی ادبیات پژوهش، سنجه های پیشنهادی مالی، مشتری، فرایندهای داخلی و رشد و بالندگی تهیه گردید و با روش پیمایش، آرای مدیران و کارشناسان بانک مورد بررسی قرار گرفت. داده های گردآوری شده با استفاده از روش تحلیل عاملی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سنجه های نهایی تعیین گردید. جامعه آماری این پژوهش، 750 نفر از مدیران و کارشناسان بانک بودند که با نمونه گیری تصادفی طبقه بندی، از بین آنها 102 نفر انتخاب گردید. بر اساس نتایج پژوهش، نقشه راهبرد بانک به دست آمد که اهداف راهبردی و سنجه های مالی، مشتری، فرایندهای داخلی و رشد و بالندگی را شامل می شود

هدف اصلی ما در این پژوهش ارائه سیستمی جامع و راهکاری علمی بمنظور سنجش و ارزیابی مستمر اثربخشی سیستم های اطلاعاتی می باشد. در مطالعات موجود، تنها از ابعاد اثربخشی سیستم های اطلاعاتی و نه از عوامل موثر بر اثربخشی سیستم های اطلاعاتی، بمنظور ارزیابی این سیستم ها استفاده گردیده است. این مطالعه بدنبال رفع خلا موجود می باشد. پس از مطالعه ادبیات موضوع و دریافت نظرهای 55 نفر از خبرگان سازمان فناوری اطلاعات نزاجا، سنجه های تاثیر گذار بر اثربخشی سیستم های اطلاعاتی در مراکز نظامی استخراج شدند. در پژوهش حاضر داده ها بر اساس فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی به عنوان یک فرایند تصمیم گیری چند شاخصه تحلیل شده اند. در مجموع 39 زیرمعیار در قالب 8 معیار اصلی جهت ارزیابی اثربخشی سیستم های اطلاعاتی در مراکز نظامی تعیین شدند. نتایج نشان می دهد که معیارهای عوامل سازمانی و کیفیت اطلاعات به ترتیب رتبه های اول و دوم را در ارزیابی اثربخشی سیستم های اطلاعاتی دارند. در پایان از مدل مذکور برای ارزیابی اثربخشی سیستم های اطلاعاتی در 5 مرکز نظامی و رتبه بندی این مراکز استفاده شده است.

چیزی را که نتوانیم کنترل کنیم، نمی توانیم مدیریت نماییم و نیز چیزی را که نتوانیم اندازه گیری کنیم، نمی توانیم کنترل نماییم، از این رو تعیین مدلی جهت ارزیابی اثربخشی مدیریت دانش امری مهم و حیاتی است.هدف این پژوهش توسعه وگسترش مدلی به منظور ارزیابی اثربخشی مدیریت دانش در مراکز پژوهشی است. پس از مطالعه ادبیات موضوع و دریافت نظرهای متخصصان از طریق مصاحبه های عمیق و بررسی آن ها، سنجه های تأثیرگذار بر اثربخشی مدیریت دانش در مراکز پژوهشی استخراج شدند. در پژوهش حاضر داده ها بر اساس فرآیند تحلیل سلسله مراتبی توسعه یافته فازی به عنوان یک فرآیند تصمیم گیری چند شاخصه- تحلیل شده اند. در مجموع 34 زیر معیار در قالب 6 معیار اصلی جهت ارزیابی اثربخشی مدیریت دانش در مراکز پژوهشی تعیین شدند. نتایج تجزیه و تحلیل ها بیانگر این مطلب است که معیار "منابع انسانی" با کسب رتبه اول، بیشترین اهمیت را در ارزیابی اثربخشی مدیریت دانش در سازمان های پژوهشی دارد. در پایان از مدل مذکور برای ارزیابی اثربخشی مدیریت دانش در 9 مرکز پژوهشی ایران استفاده شد.