رقابت های منطقه ای

جهت گیری نوین قدرت های بزرگ در آغاز سده بیست ویکم و توجه بیشتر آن ها به مؤلفه های اقتصادی و نفوذ در مناطق استراتژیک جهان موجب شده رقابت میان قدرت ها روزبه روز افزایش یابد. در این دوره کشورها به جای توجه محض به ژئوپلیتیک بر ژئواکونومی تأکید می کنند و تقویت روندهای منطقه ای نیز موجب اهمیت یافتن دیپلماسی اقتصادی در سطوح منطقه ای شده است. با توجه به پیشگامی چین در دیپلماسی اقتصادی منطقه ای، هدف این مقاله بررسی دلایل تسهیل دیپلماسی اقتصادی چین در زیرسیستم خلیج فارس است. این نوشتار با طرح این پرسش که چه عواملی در تعیین دیپلماسی اقتصادی چین در زیرسیستم خلیج فارس در سده بیست ویکم مؤثر بوده است؟ با اتکا به روش توصیفی- تبیینی و رویکرد موازنه سازی منطقه ای بر این نظر است که رقابت های منطقه ای در زیرسیستم خلیج فارس در دو بخش رقابت های درون منطقه ای میان کشورهای منطقه و رقابت میان قدرت های بزرگ در این منطقه بستر و شرایط لازم را برای تسهیل دیپلماسی اقتصادی چین در این منطقه مهیا کرده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که چین در سال های اخیر در راستای تسهیل دیپلماسی اقتصادی همواره محور سیاست خارجی خود را مبتنی بر تقویت مناسبات پایدار با سایر کشورها و تحکیم روابط حسنه با همسایگان و حل وفصل مشکلات در سطح منطقه ای و بین المللی قرار داده است و با ایجاد توازن میان قدرت های منطقه تلاش کرده منافع خصوصا دیپلماسی اقتصادی خود را پیش ببرد.  

بعد از سقوط صدام در 2003 عراق به یکی از بحرانی ترین و کانونی ترین پویش های سیاسی و امنیتی در خاورمیانه تبدیل شده است. شکست در فرایند دولت ملت سازی و تضادهای فرقه ای از جمله عوامل تاثیر گذار در بی ثباتی سیاسی عراق بوده اند. از طرف دیگر، به نظرمی رسد که تحولات منطقه ای در عصر پسا بهار عربی به شکل اساسی سطوح سیاسی و امنیتی عراق را از خویش متاثر ساخته است. در این راستا با توجه به اهمیت موضوع این پژوهش به دنبال بررسی نقش تحولات منطقه ای در پویش های سیاسی و امنیتی عراق در عصر پسا بهار عربی است. سوال محوری این پژوهش بر این منبا است، متغیرهای منطقه ای چه تاثیری بر پویش های سیاسی و امنیتی عراق در عصر پسا بهار عربی داشته اند؟ یافته های پژوهش نشان می دهد که شکل گیری بهار عربی سطح رقابت های منطقه ای در راستای افزایش نفوذ در عراق و همچنین تنش های فرقه ای را افزایش داده و در نتیجه منجر به شکنندگی بیشتر دولت- ملت در عراق شده است.