طرحواره های ناکارآمد

مقاله حاضر با هدف بررسی رابطه تعارضات والدین با سبک های دلبستگی و طرحواره های ناکارآمد در کودکان انجام گرفته است. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر  ۸ تا ۱۳ ساله است که در سال تحصیلی ۱۴۰1 - ۱۴۰2 مشغول به تحصیل در ناحیه 7 شهر مشهد بودند. شیوه نمونه گیری در پژوهش حاضر به شکل خوشه ای چند مرحله ای بود. همچنین حجم نمونه با در نظر گرفتن حجم جامعه، براساس جدول مورگان برآورد شد. تعداد دانش آموزان دوره ابتدایی ناحیه هفت مشهد، ۲۸۴۷ نفر برآورد شد. تعداد نمونه قابل دفاع برای این حجم جامعه تعداد ۳۳۸ نفر بود. ابزار پژوهش پرسش نامه استاندارد است. در پایان داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که رابطه تعارض والدین با سبک دلبستگی ایمن کودکان منفی و معکوس است امّا همبستگی بین دلبستگی اضطرابی و دلبستگی اجتنابی مثبت و مستقیم است. همچنین نتایج نشان داد که رابطه تعارض والدین با طرحواره های رها شدگی، سلطه پذیری، بی اعتمادی و بدرفتاری، نقص، شکست، آسیب پذیری، خود تحول نایافته، ایثار، معیارهای سرسختانه، استحقاق و بزرگ منشی و خویشتنداری ناکافی مثبت و مستقیم است به این معنی که هر چه تعارضات والدین و مولفه های آن در سطح بالاتری باشد، سطح طرحواره نا کار آمد کودکان نیز بالاتر خواهد بود.