دیوان محمود بکرانی

در سالهای اخیر، تصحیح متون، بسیاری را مفتون خویش نموده است. امّا این کار، مانند همه کارهای دیگر، نیازمند لوازمی است که همه کس آن را ندارد. بدین روی، بسیاری از متون کهن که در این ایّام با عنوان «تصحیح» عرضه می گردد، سخت عیبناک و مایه خسران معنوی و فرهنگی است. از جمله آثاری که اخیراً به چاپ رسیده «دیوان محمود بکرانی و دیوان رکن بکرانی» است که مباشران چاپ آن، کتاب را از غلطهای فاحش فاضح انباشته اند. ما در این مقاله به برخی از آن غلطهای پرشمار اشاره کرده ایم.

این گفتار پاسخی است به نقد آقای فرزاد ضیایی حبیب آبادی بر دیوان محمود و رکن بکرانی که در شماره 206 مجلّه آینه پژوهش به چاپ رسیده است. آقای ضیائی در نقد خود، پیش از آن که با رعایت اخلاق به نقد اثر بپردازند، کوشیده اند که مصحّحان و پدیدآورندگان اثر را با الفاظ و تعبیرات توهین آمیز، آماج بدزبانی قرار دهند.