انواع نوآوری

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ظرفیت سازمانی بر نوآوری با نقش میانجی رهبری اشتراکی در سازمان های ورزشی غیرانتفاعی بود. پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی بود که به شکل میدانی انجام شد. تعداد 320 پرسش نامه بین اعضای هیأت های ورزشی استان های شمال غرب کشور به صورت هدفمند توزیع شد که در پایان 236 پرسش نامه صحیح جمع آوری شد. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه های ظرفیت سازمانی، نوآوری سازمانی و رهبری اشتراکی بود. برای تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار ام پلاس با تخمین حداکثر احتمال به وسیله خطای استاندارد های قوی استفاده شد. نتایج نشان داد همه ابعاد ظرفیت سازمانی به جز ظرفیت مالی با نوآوری اداری رابطه معنی داری داشتند. در مقابل ظرفیت انسانی و ظرفیت برنامه ریزی رابطه معنی داری با نوآوری فنی نداشتند. همچنین بین همه ابعاد ظرفیت سازمانی با رهبری اشتراکی رابطه معنادار یافت شد. اما رابطه معنی داری بین ظرفیت مالی و رهبری اشتراکی وجود نداشت. رهبری اشتراکی نیز با هر دو نوع نوآوری اداری و نوآوری فنی به طور معنی دار مرتبط بود. ارزیابی اثرات غیرمستقیم فرضی نشان داد رهبری اشتراکی بر رابطه بین ظرفیت سازمانی و نوآوری های اداری و فنی اثر میانجی دارد. اما اثر میانجی رهبری اشتراکی بر رابطه بین ظرفیت مالی و نوآوری اداری و فنی تأیید نشد. این تحقیق برجسته ساخت که توزیع مسئولیت های رهبری و مشارکت اعضا در تصمیم گیری های سازمان احتمال بهره برداری از ظرفیت های سازمانی را در جهت بهبود انواع نوآوری افزایش می یابد.