تمرین معلّمی

هدف این پژوهش کیفی، تدوین الگوی طراحی برنامه درسی برای واحد درسی کارورزی رشته آموزش تربیت بدنی در دانشگاه فرهنگیان بود. در طراحی مطالعه، از راهبرد تثلیث و شاخص های اعتبارپذیری، اعتمادپذیری، تأییدپذیری و انتقال پذیری به منظور افزایش اطمینان پذیری یافته های پژوهش استفاده شد. اطلاعات از طریق مصاحبه های نیمه ساختارمند با ذینفعان دوره های کارورزی (13 استاد راهنما، 17 معلّم راهنما، 21 دانشجو معلّم) و تحلیل محتوای اسناد بالادستی و تحولی گردآوری شد. شرکت کنندگان با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و مصاحبه ها تا رسیدن به اشباع نظری ادامه داشت. مصاحبه های ضبط شده پس از تبدیل به نوشتار با استفاده از تحلیل محتوای کیفی با رویکرد قیاسی براساس مضامین مدل مبناء (اهداف، محتوا، فعالیت های یادگیری و روش های ارزشیابی) تحلیل شدند. کدگذاری باز و مقوله بندی میانی در فرایند تحلیل محتوا، به استخراج 59 مفهوم اولیه و 11 مضمون میانی منتهی شد که این مضامین در قالب چهار عنصر اهداف (دانشی، نگرشی و رفتاری)، محتوا (پیش نیازها، محتوای مبتنی بر دانشگاه و مدرسه)، فعالیت های یادگیری (دانشگاه محور و مدرسه محور) و روش های ارزشیابی (زمان، روش و مرجع ارزشیابی) طبقه بندی و تشریح شدند. علاوه براین، عوامل اثرگذار بر اثربخشی دوره های کارورزی براساس یک پرسش فرعی مورد شناسایی و بحث قرار گرفت (30 مفهوم اولیه در قالب 7 مضمون میانی و 3 مضمون نهایی). یافته های پژوهش حاضر بر لزوم کاهش شکاف بین تئوری و عمل، توجه به نیازهای عملی تدریس در کلاس های تربیت بدنی و همکاری نزدیک بین مدرسه و دانشگاه در طراحی برنامه درسی کارورزی تأکید دارد.